Affet, bu gece seni sevmekten vazgeçtim.
Çünkü seni özlemeye artık tahamülüm yok
Üstelik bir gün her şeyin düzeleceğine
olan inancımı da yitirdim.
Ne küçücük bir ihtimal kaldı sana dair,
ne de azıcık da olsa hayalim.
Ben yalnızca seni değil,
umudumu da kaybettim...

//

Az önce sesini duymak istedim.
Cesaretimi toplayıp numaranı çevirdim,
ama arama tuşuna basmaya gitmedi elim.
Yalnızca “alo” demen bile yeterliydi,
iyi olduğunu bilmek istedim sadece.
Hala oralarda bir yerlerde
nefes aldığını bilmek iyi gelecekti.
Olmadı
Arayamadım…
Sesini bile duyamadığım birini sevmek
her geçen gün
biraz daha yormaya başladı beni.
Bu yüzden bir kere duyup
bir daha özlemektense,
hiç aramayıp böylece unutmayı seçtim.
Affet, bu gece seni sevmekten vazgeçtim…

//

İsterdim ki şuan seni bu kadar anmışken
kulakların çınlasın ve hatırla beni…
Ara… Seni içimde tam öldürmek üzereyken
suçüstü yap bana; yalandan da olsa
halimi, hatırımı sor.
İstersen sus, hiç konuşma.
Ama orada bir yerlerde olduğunu,
arada da olsa aklına geldiğimi belli et
En çok şuan ihtiyacım var sana.
En çok şuan sarılmanı istiyorum.
Sevme beni.
İnan bana bunun da hiçbir önemi yok.
Ama bir zamanlar
hiç sevmemişsin gibi davranman
üzüyor beni.
Buna tahammül edemiyorum.
Çünkü bunu hiç hak etmedim.
Affet, bu gece seni sevmekten vazgeçtim…

//

Sigarayı bırakmazsam
ortalama kırk yıl daha ömrüm var;
ama seni sevmeyi bırakmazsam
korkarım ki öleceğim.
Çünkü katlanamıyorum artık yokluğuna,
çünkü öyle işlemişsin ki iliklerime,
sen yetmezliğinden öleceğim.
Affet, bu gece seni sevmekten vazgeçtim…

Ezgin KILIÇ