Yolculuk denilince aklınıza gelen ilk şeyler, şehir ve ülkeler değil mi ? Peki bir de şöyle bir yolculuk düşünün, yanınız da bir yol arkadaşı size sırtını çevirmeyen daima yanınızda olan, ne tuhaf değil mi aslında bu yol arkadaşı, aynı hayatı paylaştığınız sevdiğiniz kişi. Bir taşa ayağınız takılır düşseniz dahi o kaldırmasını bilir, bazen de bir uçurum kenarında boşluğa düşmek üzeresinizdir dalınız olur.

Öyle birşey ki ama ne o sizi bırakmaktan vazgeçecek ne de siz ona tutunmaktan, aslın önemli olan bu uzun yolculuğun sonunda bir cenaze namazı olacak tabi orası Allah'ın takdiri ya sizi önce yanına alır yada sevdiğinizi, lakin bu sondan sonra şunu diyebilmelisiniz yada dedirtmeli " iyi ki sevmişim" diyerek bir veda edebilir yada ettirmelisiniz.

İşte sevgi bir yolculuğa benzer. Hayatınıza yarı yolda bırakan tutunacak dal deyip kırılan insanlar değil de "iyi ki " diyebileceğiniz insanın hayatınızda, hayatınız olması dileğiyle...

Saygılarımla...