|
|
14 Eylül 2020, 17:00
| #10 |
  |  gidenler mi kalanlar mı daha iyi durumdadırlar meçhul. ilk ayrılık saatleri kalan olmak zordur ortak mekanlara dönüşlerde, yad edilir içten içe geride bırakılan anılar. geçilen sokaklar, arşınlanan caddeler, apartmanlar, daireler, odalar, kapılar, koltuklar.....yeniden solurken yaşanan şehri içi burulur insanın, yalnızlık hissettirmek için varlığını, kısa kısa yoklar durur içinizi. ama sonra alışır insan, alışır her şeye. sürdürmeye devam eder hayatı kaldığı yerden.tanıdıktır zaten bir çok şey ,tek farkları biraz daha anlam yüklüdürler artık. yeni insanlar ayakbasar topraklarına, yeni hikayeler yazılmaya başlar yeni kahramanlarla. ve ,ve o arkasından kaldığınızda yüreğinizi buran, yalnız kalınan gecelerin hikayelerinde kahramanlık eder hale gelir ve o da git gide azalır. ne gitmek ne kalmak,en zoru arada kalmak. 👍 1
________________ bende dahil bilmiyorum aga ne zaman başladı, ne zaman bitti.. / neyi ne kadar sevdiysem, o kadarı gitti. |
| |
| Şu Anda Bu Makale Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
| |
Ağaç şeklinde