Zaman durdu mola bitti. - IRCRehberi.Net- Türkiyenin En iyi IRC ve Genel Forum Sitesi

~~Siyahizm~~ · 15 Ekim 2021, 12:43

Kırk üç günlük sessizlik sona erdi.
Zaman durdu.
Mola bitti.
İnzivadan ayrılma vakti geldi.
Şimdi yeniden yola çıkma vakti
Yoluz.
Yolcuyuz.
Bu yol çilelidir.
Bu yol zahmetlidir.
Ve bu yolda durmak, pes etmek yoktur artık.
USTA'nın da dediği gibi 'AYAĞINI SEVEN GELMESİN.'

Hiç kimse sormadı 'YORGUN MUSUN?' diye.
Herkes gönlümde dinlenmek istedi.
Oysa ben yoldum.
Yol kenarında ki HAN değil.
Oysa ben yolcuydum.
Handaki HANCI değil.
Sahibim tekti.
Sahip olduklarım sonsuzken.

Hiç kimse sormadı ' NEREDESİN?' diye.
Burdayım.
İşte tam burada.
Olmak istediğim yerdeyim.
Belki görmek istediğiniz yer değil burası.
Derinlerden arındım.
Yıldızlarla barıştım.
Anladım, anlaşılmadım.
Anlaşıldım, anlamadım.
İki zıt kutupta buldum kendimi.
Göğe baktım kaybolunca.
Gökte ne varsa HAK'tır; bildim.
Yerde ne varsa GÖLGEDİR; gördüm.
Tarihe meydan okudum.
Yüz binlerce yıl tekrar tekrar doğdum.
Yok oldukça var oldum her seferinde.
Kervandım uzak diyarlara giden.
Komşuydum her AN'da; herkese el veren.

Gittikçe ötelere, tekrar gelmem gerektiğini kavradım.
Destan yazdım düne.
Şiir oldum bugüne.
Hikaye olacağım yarına.

Biliyorum.
Küller savrulurken gökyüzüne, ben var olacağım yine.

Biliyorum.
Görmediklerimi görüyorsunuz.
Kabul ediyorum.

Bilmediklerinizi biliyorum.
Kabul edin.

Çorak topraklar verimsizdir.
İyiden iyiye çoraklaşmadan sulamak lazım.
Sulanan toprak kurak olmaz.
Su hayattır oralara.
Su hayattır; anlayana.

Ne derelerin sesi büyüler benliğimi.
Ne de ormanın uğultusuna kaptırırım kendimi.
Yol var; belli.
Yolcu var; belli.
Zaman, mekan içinde gizli.
Mekan, zamana GEB'e

Susmayacağım.
Susturmayacağım.
Konuşacağım avazım çıktığınca.
Bir feryat olacağım sessiz gönüllerde.
Anlamayacaksınız.
Anlatacağım.
Dinlemeyeceksiniz.
Dinleteceğim.
Ben Varım.
Kabul edin.
Varlığım, benliğimdir.

Çokça sordum kendime.
Sorun kendinize.
'BEN KİMİM?' diye.
Neden varız yeryüzünde?
Son uyku geldiğinde hiç bir şeyin önemi yoktur.
İlk emri anlamayanlar, cehalet kürsüsünde atıp tutarlar.
Son emri kavramayanlar, sonsuzluğun hayalini yutarlar.

Hükmedemiyorsanız kendinize, neden varsınız?
Gökyüzünün hükümlerini yok saymak mıdır hayat?
Yoksa yeryüzü kanunlarına boyun eğmek mi?
Ben HU'yum.
Ben SU'yum.
Ben benliğinizdeki varlığım, içmesini bilirseniz.
Savrulmuş duygularınızı toplamaya geldim.
Yok olmuş benliğinizi vermeye geldim.

Anka'dan RA'ya süren yolculuk,
Kalpten BEY'ne süren yolculuk gibidir.
İz sürer, iz vurduğum duygular.
Dünde yok olanlar, yoklukta yeniden var olurlar.

Susmayın!!!
Susturmayın ozanları.
Karanlığın UT'anç halkasına boğdurtmayın yazanları.

Gözyaşları bitmez yeryüzünde.
Her CAN'ın sevgiye ihtiyacı var oysa.
Kibrinizden arının.
Bilmediğiniz yollar var orada.
Bildiğiniz yolların sonu mutluluğa çıkmaz.
Dolandım durdum zamanında, çokça.
Arka mahallelerin karanlık sokaklarında.
Kağanın kutlu seslenişinde uyandım.

GÜNEŞ'in n'AR'ı yaktı beni,
AY'ın kar'AN'lık yüzüne sevdalıyken.
KIRK ÜÇ günlük sessizlik sona erdi.
YEDİ'nin sırrına erince.
DOKUZ'larda buldum kendimi.
KAPI'dan YOL'a koyulunca...

**She** · 29 Ocak 2022, 08:57

Zamanın duracağı anda gelecek o zaman ebediyen molamız olacak. Ama en önemlisi o zaman dolmadan neler yapabildiğimiz dir.

15 Ekim 2021, 12:43	#1
~~Siyahizm~~ ~~Banlı Üye~~	Zaman durdu mola bitti. Kırk üç günlük sessizlik sona erdi. Zaman durdu. Mola bitti. İnzivadan ayrılma vakti geldi. Şimdi yeniden yola çıkma vakti Yoluz. Yolcuyuz. Bu yol çilelidir. Bu yol zahmetlidir. Ve bu yolda durmak, pes etmek yoktur artık. USTA'nın da dediği gibi 'AYAĞINI SEVEN GELMESİN.' Hiç kimse sormadı 'YORGUN MUSUN?' diye. Herkes gönlümde dinlenmek istedi. Oysa ben yoldum. Yol kenarında ki HAN değil. Oysa ben yolcuydum. Handaki HANCI değil. Sahibim tekti. Sahip olduklarım sonsuzken. Hiç kimse sormadı ' NEREDESİN?' diye. Burdayım. İşte tam burada. Olmak istediğim yerdeyim. Belki görmek istediğiniz yer değil burası. Derinlerden arındım. Yıldızlarla barıştım. Anladım, anlaşılmadım. Anlaşıldım, anlamadım. İki zıt kutupta buldum kendimi. Göğe baktım kaybolunca. Gökte ne varsa HAK'tır; bildim. Yerde ne varsa GÖLGEDİR; gördüm. Tarihe meydan okudum. Yüz binlerce yıl tekrar tekrar doğdum. Yok oldukça var oldum her seferinde. Kervandım uzak diyarlara giden. Komşuydum her AN'da; herkese el veren. Gittikçe ötelere, tekrar gelmem gerektiğini kavradım. Destan yazdım düne. Şiir oldum bugüne. Hikaye olacağım yarına. Biliyorum. Küller savrulurken gökyüzüne, ben var olacağım yine. Biliyorum. Görmediklerimi görüyorsunuz. Kabul ediyorum. Bilmediklerinizi biliyorum. Kabul edin. Çorak topraklar verimsizdir. İyiden iyiye çoraklaşmadan sulamak lazım. Sulanan toprak kurak olmaz. Su hayattır oralara. Su hayattır; anlayana. Ne derelerin sesi büyüler benliğimi. Ne de ormanın uğultusuna kaptırırım kendimi. Yol var; belli. Yolcu var; belli. Zaman, mekan içinde gizli. Mekan, zamana GEB'e Susmayacağım. Susturmayacağım. Konuşacağım avazım çıktığınca. Bir feryat olacağım sessiz gönüllerde. Anlamayacaksınız. Anlatacağım. Dinlemeyeceksiniz. Dinleteceğim. Ben Varım. Kabul edin. Varlığım, benliğimdir. Çokça sordum kendime. Sorun kendinize. 'BEN KİMİM?' diye. Neden varız yeryüzünde? Son uyku geldiğinde hiç bir şeyin önemi yoktur. İlk emri anlamayanlar, cehalet kürsüsünde atıp tutarlar. Son emri kavramayanlar, sonsuzluğun hayalini yutarlar. Hükmedemiyorsanız kendinize, neden varsınız? Gökyüzünün hükümlerini yok saymak mıdır hayat? Yoksa yeryüzü kanunlarına boyun eğmek mi? Ben HU'yum. Ben SU'yum. Ben benliğinizdeki varlığım, içmesini bilirseniz. Savrulmuş duygularınızı toplamaya geldim. Yok olmuş benliğinizi vermeye geldim. Anka'dan RA'ya süren yolculuk, Kalpten BEY'ne süren yolculuk gibidir. İz sürer, iz vurduğum duygular. Dünde yok olanlar, yoklukta yeniden var olurlar. Susmayın!!! Susturmayın ozanları. Karanlığın UT'anç halkasına boğdurtmayın yazanları. Gözyaşları bitmez yeryüzünde. Her CAN'ın sevgiye ihtiyacı var oysa. Kibrinizden arının. Bilmediğiniz yollar var orada. Bildiğiniz yolların sonu mutluluğa çıkmaz. Dolandım durdum zamanında, çokça. Arka mahallelerin karanlık sokaklarında. Kağanın kutlu seslenişinde uyandım. GÜNEŞ'in n'AR'ı yaktı beni, AY'ın kar'AN'lık yüzüne sevdalıyken. KIRK ÜÇ günlük sessizlik sona erdi. YEDİ'nin sırrına erince. DOKUZ'larda buldum kendimi. KAPI'dan YOL'a koyulunca...
	Alıntı Yap

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)