yaklaşık 2 yıl önce evlenmiş bir adamın evlilik sürecinde yaşadıkları ve bekarlara tavsiyeleri"..Yaşım 30 a varınca akrabalarım ve ailem daha ne zaman evleneceksin baskılarını artırdılar sürekli olarak bir tanıdık kız tavsiyesi vardı.
Güzel duyguları evlilik çatısı altında birleştirme kararı alan gençlerin karşısına adet,gelenek yada bir kere evleniyorsunuz tabularıyla gelenlere ne demeli?
Sonunda bir arkadaşımın tavsiyesi ile bir kızla görüşmeye karar verdim arkadaşımın tavsiye ettiği kızla akşam yemeğine dışarı çıktık ilk dakikadan kafalarımız uyuştu. Daha sonra 6 ay kadar birbirimizi tanıma fırsatı bulduk..
İyiden iyiye evlilik kafama yerleşmişti. ailelerimizde hemen hemen aynıydı. ortalama düzeyde yaşayan mütevazi insanlardı. Evlilik konusu açıldığında arkadaşlarının nasıl evlenme teklif aldıklarını uzun uzun detaylı detaylı anlatıyordu.
Sürprizler, organizasyonlar, balonlar, lüks restoranlar tektaşlar.vs vs... Aslında hepsi Bir film veya dizi sahnesinin aynısıydı muhtemelen kendi de öyle bir şey istiyordu sonuçta ÖMRÜNDE BİR KERE OLAN ŞEYLER di.
Kendimi hazırlamıştım akşamki yemek de evlilik teklifi edecektim lüks bir restorandan rezervasyon yaptım tektaş aldım, güzel bir kıyafet giyip evlilik teklifini ettim kabul etti ikimiz de çok mutluyduk. Tabii gecenin bana maliyeti yaklaşık 3000 TL oldu. Sırada kız isteme nişan vardı artık kız istemeye giderken çikolata çiçek devri kapanmış özel sandıklarla en pahalı çiçek ve en pahalı çikolata alınıyormuş. e malum damatlık sız olmaz damatlıkta aldık burada masrafımız 2000 TL oldu. Kahvelerimizi içtik aile büyükleri kız istedi gecenin sonunda çok mutluyduk. sonra nişan günü belirlendi kuaför, elbiseler, salon, bohçalar ,yüzükler derken 6000 TL de orada masraf ettik. Olsun mutluluğumuz için değerdi, sonuçta bir kere olan şeylerdi.
Düğün zamanı geldi güzel bir ev tuttuk ama evi düzmek için ne onlar da ne de bizde para kalmamıştı bütün birikimimi söz nişan derken harcamıştım. Ailemin birikimi de ancak takı ya yeterdi. Ailelerimizi yormamak için 80.000 TL kredi çektik düğünden sonra bir kısmını takıyla diğer kısmını da çalışarak ödeyecek tik. Evimiz için alışverişe çıktık halı, koltuk takımı, mobilyalar, beyaz eşyalar derken 36.000 TL ödeme yaptık olsun mutluluğumuz için her şeye değerdi. bu arada düğün salonu, düğün davetiyeleri, nikah şekerleri, gelin saçı, dış çekim derken 30.000 TL de böyle harcadık. Düğünden bir gece önce aynı prosedürler kına gecesi için de uygulandı kimseden eksik kalmadık çok şükür 9000 TL de böyle gitti. Düğün balayı bitti acı gerçekte yüzleştik. Kredinin bir kısmını altınlarla ve takılan takılarla kapattık geri kalanını 2 yıldır ödüyoruz. İkimizin de çalışmasına rağmen birimizin maaşı sadece krediye yetiyor digeri evin ihtiyaçları elektrik su faturalarına gidiyor bazen onu bile yapamıyor bu sebeple eşimle kavga ediyor ve birbirimizin kalbini kırıyoruz. Mutluluğumuz her şey değer derken meğerse mutsuz olmak için her şeyi yapmışız lüks restoranlar, pahalı hediyeler olmasa olmaz mıydı acaba? Kız isteme bölümünde en pahalıları değil de orta halli olsa olmaz mıydı acaba? ya da en güzel oturma takımı değil de orta halli si olmaz mıydı?
Kına gecemizde şaşalı değilde mütevazi bir şekilde yapsak en güzel gelinliği değil de başka alsak olmaz mıydı Olmazdı? Fotoğraflarımızı Instagram, Facebook'ta paylaşmasak komşular bizi küçümserler se ne olurdu onlardan ne eksiğimiz var ki bizim? velhasıl kelam 2 yıldır çektiğimizi biz biliyoruz. Sözde mutlu olacağız ömrümüzün evliliğimizin en güzel 2 yılını 3 saat bir düğün için harcadık.
borcumuz ne zaman bitecek belli değil. en güzel düğün bizim olsun diye daha kaç yılımızı kavgalarla heba edeceğiz belli değil.