[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Boyut konusundaki anlattıklarımı, belli mesafedeki insanlar anlayabilir ancak.
Diğer türlü, kimse anlamayacak beni.
Anlamak için beyin fırtınasına gerek yok aslında. Ancak mazaretler, beyni kullanmaya engel olacak bazı kafalarda.

An'da yaşamak ve anlaşılmak asıl mesele. An'da yaşamak ve mutlu olmak.
Çünkü insanlar, dünyaya sadece mutluluk/huzur için geldiklerini düşünüyorlar. An'da yaşayanlar zamanın frekansında kaybolacaklar. İçgüdüsel olarak varlıktaki yokluğun içinde kaybolurken yokluktaki varlığa kavuşacaklar. An'da yaşayanlar, An'da var olanlar zaman kavramından uzak, bir döngünün sarmalında bulacaklar kendilerini. Hatırlayanlar, tekrar tekrar yaşayacaklar zamanı.
Eş zamanlı yaşayanlar da hiç bir şeyin tesadüf olmadığını kavradıklarında, yaşadıklarını yeni bir boyutta yeni bir kıvılcım/başlangıç olarak görecekler.

Dün, bugüne Geb'-eydi. Bugün An'da var oldu. Düne kadar sizdiniz. An'da sensin varolan. Hazine senin içinde parıldıyor. Sen, duvarı sökülmüş bir harabesin. Hazinenin yansıması, çevrendeki karanlığı aydınlattığında daha iyi anlaşılacak. Ancak bunu keşfetmen için, öncelikle çevrene yeni bir gözle bakmayı öğrenmelisin.

Asırlardır peşinde gittiğin kadim bilgiye erişmek için, kendi içine dönmeli, bilim kuşağından ilim odağına geçmelisin. Bilgi, ona verdiğin ilgi oranında hücrelerinde vücut bulacak. Seninle bir sarmal olacak. Yaşananlar ve yaşanacak olanlar, An'da kalmış yaşanmışlıkların tozudur sadece.

Tohum senin elinde. Bilgiye erişmek istiyorsan, zehrini içmelisin önce. Panzehrini yaparken bulacaksın kendini, bilginin ağacında. Korkularını yok etmelisin. Cesaretin seni bilgiye götürecek. Keşfet kendini. Zamanın yaşanmışlıkları alıkoymasın seni.
Kendi gücünü gör...