bazen düşünüyorum hatta tamda şuan anlaşılmak bu kadar mı zor ?
ne istiyorduk mesela hayattan yada hayat bizden ne istiyor, eksik olan ne aramızda, neden bu çekişme, ne alıp veremediğimiz var mesela, bitmek bilmeyen bir döngü içerisinde sürüklenip gidiyoruz.

bazen kendimi fırtınalı bir günde yada bir girdabında içerisinde hissediyorum elimi uzatsam birileri tutacak gibi ama bakıyorum elimi bırakan onlardı zaten geri çekiyorum sonra elimi sonra kendi içimde kayboluyorum.
sonra tekrar başa sarıyoruz kaldığımız yerden değil belki ama yine yeniden yaşıyoruz her şeyi.

Bildiğin Gibi Değil • Gülnur Kaya

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Sesinde ne var biliyor musun?
Söyleyemediğin sözcükler var
Küçücük şeyler belki ama
günün bu saatinde
Anıt gibi dururlar...
Sesinde ne var biliyor musun
Söyleyemediğin sözcükler var...
Çok yoruldum artık yeter hayat

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


gözlerim, yamaçların çok aşağısında kalan şehrime dalmış… karanlığa ermek üzere aydınlık. sırtımı garba verip bakışlarımı şarka çevirdim. gölgem uzadıkça uzuyor ve yok olmaya yüz tutuyor. güneş gurup ediyor bir yerlerde, mahkûm kalmış bulutların ardında.

sis çöküyor şehrime, sis çöküyor ışıklarına akşamın. göz gözü görmeyince çekilir de, gönüllere uzak kalınca hüzünleniyor insan. diller aynı, ırklar aynı lakin gayelerde nüanslar zuhur ediyor. ekmek, hepimizin derdi ama doyacak kadar olsun yeter ki…

ekmeği huzura banıp yemeli insan. ekmeğin yanına muhabbeti aş etmeli. gözler nefretten parlıyor, gönüllerde anlayışın kıtlığı var bu aralar. bihaber uykuya dalıyoruz açlardan. tok komşular ediniyoruz avutmak için vicdan tortularını. aramızda bir dağ var artık aşılmaz. ne ben açın halinden anlarım artık, ne de muhtaç olan benim merhamet yoksunluğumdan. zaman ahire gelmiş, zaman tüketiyor her zerresini umutların…

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

şimdi gözlerini kapat. hayır, bir şey değişmeyecek biliyorum ama sen yine de kapat. hafif bir rüzgarla dalgalanan yeni yeşermiş çimlerin üzerinde sakince yürüdüğünü düşün, denizin her saniye kayalarını dövdüğü bir uçurumla biten bir düzlükte. etrafta insan eli ile inşa edilmiş ya da oraya getirilmiş hiçbir şey yok.


sadece sen, rüzgar, deniz, toprak. şimdi yavaşça yere uzan gri bulutlu gökyüzünü seyre dal. o hüznü hissettin mi? şimdi aç gözlerini. bak bana ve düşün şimdi. hangisi daha gerçek? ben mi yoksa az önce hissettiğin mi?


an itibariyle ben. insan bazen bazı şeyleri gerçekten göremiyor. çok istediğinden midir bilinmez lakin kendi hayaline vakıf olamıyor. sonra bir anda, hani uyurken suyla uyandırırlar ya, öyle farkediyor, hayalinin aslında bir masaldan ibaret olduğunu. bazı hayaller, gerçekten çok acıtıyor.


dipnot: bazen bir gülüş bile bir hayali bozmaya yetiyormuş. pozitifin, negatifi manipüle etmesi denebilir.


Alıntı*