Ben sana; “Gel beraber mükemmel bir çift olalım, hiç ayrılmayalım, herkes bizi kıskansın.” demiyorum ki. Gel diyorum insanları boş vererek şarkı söyleyelim diyorum. Dört dörtlük söyleyelim de demiyorum ki. Bilmediğimiz yerleri sallarız Allah ne verdiyse.

Müslüm Gürses - Nilüfer

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

aynalarla konuşmak yetmiyor artık, o da bana benzemeye başladı gün be gün.. bir taklitçilik sorma gitsin.. haa bir de ben sormayı bilmezmişim gibi, seni sorup duruyor.. geçiştirmeye çalıştıkça, hırçınlaşıyor.. aynı ben..

ona her gece, iki küçük kol düğmesini mırıldanıyorum, benim adını koyamadığımı, anlatamadığımı onun anlıyacağı günü bekliyorum.. anlar mı acaba bir gün? sahi sen anlamışmıydın? yoksa bu sadece bir bebek gördüğümüzde, aniden aydınlanan yüzümün sana dönüşüyle gözlerimizin buluşup çaresizce parafladığı bir antlaşmadan mı ibaretti..

neyse ne, özledim işte..

hayat henüz bu duygumu elimden alamamışken bırak kendimce, kendimizce, bizce özleyeyim..

henüz seni, elinde kitabın, bacak bacak üstüne atmış hayal edebiliyorken, bırak ediyim.. özliyim..

aynada ki varsın hayalimde ki görüntüne beni de eklesin yanına.. napıyım.. -dur yapma- mı diyim, o da benim gibi laftan sözden anlamıyor işte, kafasına koyduğunu yapıyor, aynı ben/aynı sen..

mevsimleri kovalıyor hayatım yalnız başına, soğuklarında sabırlı ellerini, baharlarında bakışlarını, yazlarında sıcaktan daralan ruhunu özlüyor..uzun sonbahar akşamları çıkıyor karşısına birden, ara sokaklarda yalnız dolaşıyor ve sonra yine senin mevsimin.. seninkiler.. benimkiler.. bizim gibi onlarda hiç kavuşamıyorlar..

dönmedolap dönüyor.. o döndükçe, aynada ki de huysuz bir ihtiyara dönüşüyor..

özledim seni

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

vakit geceyarisini henuz gecti. evimden, bildigim sokaklardan, tanidigim yuzlerden kilometrelerce uzagim. yepyeni tatlar,renkler ve seslerle... oysa insan boyle herseyden uzakken kendine en yakin oluyor. beyninden daha yakin duruyor kalbine. yenileri degil de daha cok eskiyi ariyor gozleri.

benim gozlerim de seni aradi bugun. asiklar sehri samsun'un her bir koprusunden gecerken seni dusundum. bana bakisini gozlerinin, ellerini... o an ne yaptigini sordum yanitsiz kalacagini bilerek kendime. ya yeni bir hayat doguyorsa ellerinde? ya bir kelebek oluyorsa kalbinde? islak sicaginda usudum bu sehrin, senden cok daha uzak her zamankinden...

en son konusmamizi defalarca basa sardi icimde biri. defalarca dinledim aski hirpalayan cumlelerimizi.sana anlatamadigim sevgime kufurler ettim icimden. yine icimdeydi cumleler... dısım yine suskun, bir deniz gibi dingin gozlerim.

simdi yoksun...bir gece karanliginda yaziyorum. bu kez aramizdaki yollar cok daha uzun.aska dair, ozleme dair, sana dair binlerce sayfa yazabilirim. okusan gozlerin bile dolar belki. hatta belki o zaman anlarsin seni sevdigimi. ama o sayfalar icimdeki yangini sondurmez ki. seni yanima getirmez. uzaklari kaldirmaz gozlerimizden.

o yuzden sadece "ozledim". nasil anlamak istersen...

Alıntı*