Ekrem Düzgünoğlu - Nerdesin

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

geceler mi değişti yoksa sen geceleri mi terkettin

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

gece başlıyor ve uyumak için acele etmiyor gözlerim, hala düşünecek hala yapılacak bir sürü işim, bir sürü planım olduğunu söylüyor beynim, buna karşılık günün yorgunluğunu belkide hiçbirşey yapmadan hissettiriyor bedenim, konuşmak istiyor, birşeylere ulaşmak istiyor kalbim ama sadece yalnızlığın o ağır derin sesi hissettiğim.

üşüyorum ama soğuktan değil, susuyorum ama korkumdan değil, gidiyorum ama istediğim için değil ve arıyorum ama bulmak için değil, her dakika daha ağır geçiyor ve geçen her dakika beni daha çok yoruyor, gelecek beni güldürmüyor aksine geçmişi özlüyorum, en masum anımda ve yanıyorum ateşler içinde belkide ayazda yürürken, ve sadece yalnızlığın sesi duyabildiğim.

en çok yardıma ihtiyacım olduğu anda aslında kimsenin bana yardım edemeyeceğini biliyorum ve buna rağmen medet umuyorum yabancı gözlerden, yaptıklarım hep yapmam gerekenlerden farklı ve neden anlamıyorum, her sabah uyandığımda uyumak istiyorum ve geceyi istemiyorum, yalnızlığın sesini, buna rağmen günler hep kısalıyor bana inat ve geceler alay eder gibi üşütüyor beni, buna rağmen yanıyorum ve anlıyorum kimsenin bunu bilmediğini.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ne garip yahu... üstüne ayaklarımı bastığım dünya benden milyonlarca yıl önce dönmeye başlamış. hala dönüyor. her sabah güneş doğuyor. ay bazen çıkıyor bazen kaçıyor. biliyorum geri gelecek sıkıntı yok.

ya içimdeki sonsuz boşluk... neden bu kadar düzensiz. neden kayboluyorum içinde hep? neden sonu yok? sebebi ne? kim? suç kimde? bende mi? neden her düştüğümde gözyaşlarımla çıkıyorum... eksik bişeyler eksik... az sevildik. ondan oldu hep. az sevildik az. dolmuyor o boşluk. ya arkadaşlarımız az sevdi, ya anne babalarımız, ya abilerimiz ablalarımız, ya yeni tanıştığımız başka arkadaşlarımız tekrardan, ya öğretmenimiz... ya sevdiğimiz kız... belki o da sevmiştir de utanmış söyleyememiştir ama artık çok geç... bak için derin boşluk. ve inan bana uzaydan daha zor bir boşluk bu.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

dipnot : bilmeden, görmeden, duymadan kokunu, sadece seni seviyorum..


Alıntı*