|
|
22 Mayıs 2020, 18:57
| #1 |
  |  Hasretinle Yandı Gönlüm Kıraç - Hasretinle Yandı Gönlüm Bin bir dertle doldu gönlüm [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...] Ah... Öyle duygulandım ki... ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- uzun ve dokunaklı mektuplar yazmak benim işim… başkaları hayatın içinde gezinip tadını çıkarırken ; ben hem ayağıma batan dikenleri çıkarmakta hem de nasıl acıdığını anlatmaktayım. çok konuşuyorum çok düşünüyorum çok sevip çok gülüyor ve bu yüzden de çok çabuk yaşlanıyorum galiba. küçük zamanlara sığdırılmış büyük duygular yaşamak da benim işim. don kişot gibi yel değirmenleriyle savaşmak da. ve fakat benim yel değirmenlerimin kolları akrep ve yelkovan kılığındalar. zaman dede hiç sevemedi beni. şöyle saçımı okşamadı hiç. büyükanneyle geçinemeyen bir dedeydi bizimkisi ona olan hıncını bastonunu sallayarak bizden çıkarırdı. sırf bu yüzden pamuk saçlı yumuşak başlı büyükanneden de şefkat görmedik. ki adı sevgi’ydi… böyle büyüyen çocuklara ibret olsun diye gönderildiğim dünyada ne yapmaya çalıştığını bilemeyen; beyninin ve kalbinin içinde inşaat işçileri barındıran biriyim ben. çalışmalarının hiç sonu gelmez, yaptıkları binalar hiç bitmez üstelik. tam çatıya sıra geldiğinde “hadi yıkalım” der içlerinden biri. yıkarlar. beynimi yıkarlar. ve yeniden başlar derin temel kazıları. sonra zaman dede çıkar gelir elinde bastonuyla. “bu mevsimde inşaat olmaz; çöker tepenize” der… sevgi nine gelir. siz onu dinlemeyin “layığıyla emek verilmiş her şey sağlamdır; her koşulda ayakta kalır” der… inşaat işçilerini iyi seçemediğimden olsa gerek her daim bir isyan çıkar aralarında, kazmalı kürekli kanlı savaşlar yaşanır. içim yangın yerine döner yine yeniden. en iyisi bir gecekonduya razı olmaktır aslında böyle zamanlarda. iki kalas bir heves yapılmış başımı yağmurdan güneşten koruyacak; yeterince ısınmasa da; çatısı aksa da en azından “başını sokacak bir yer”dir. oysa bilirim ki mimarlarım mühendislerim şahane yapılar kurabilecek kapasitedir. ama attila ilhan’ın dediği gibi “param olsa hevesim, hevesim olsa param olmaz” güzel binalar inşa etmeye… hasıl-ı kelam küçük kulübelerde yaşayıp muhteşem binalar projelendiren biri olarak sürer yaşantım. kim bilir belki çizimleri yaptığım kâğıtların değeri bilinir bir gün. hayat bulamasa da… -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------  dipnot : senden sonra, hiç gelmeyecek birisini özlemek duygusu kapladı içimi... göğüs kafesindeki kaybolmayan boşluk hissi nedir bilir misin? gaz olabilir mi sence? ya da şairin hüznü? bir şairin kaleminin ucunda döner dünya... ve kanatır her mısra yürekleri... yürek dediğin de sakatat en nihayetinde... atları da vururlar! "gözlerimde kanlı yaşlar, hasretin bağrımda kışlar başa geldi olmaz işler binbir dertle doldu gönlüm aramızda karlı dağlar hasretin bağrımı dağlar..." Alinti 👍 3
________________ bende dahil bilmiyorum aga ne zaman başladı, ne zaman bitti.. / neyi ne kadar sevdiysem, o kadarı gitti. |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Ağaç şeklinde