Tek şiir kitabına bir asırı sığdırabilen kaç şair vardır bilmiyorum. Sadece bir asırı değil bir ülkeyi sığdırabilmenin buruk hüznü, bir dizeye 10 yılını vermesi. O mahsun duruşu, yalnızlığı, törelerine ve halkına bağlılığı kaç şairde daha görebildik.. Sevdayı sevdasından uzak yaşamasını. Kıymetinin bilinmemesini.. Hangi birini?
Bu metin kutusuna ne kadar çok şey yazarsam yazayım kelimelerin kıfayetsiz kalacağını bilmenin üzüntüsü ile bu satırları sonladırıyorum..
Sonra ki kadehim senin yüreğin için kalkacak Ahmet ARİF; senin şerefine göreceğim şişenin dibini bu akşam..
Ruh'un Şâd olsun..