|
|
29 Nisan 2020, 11:40
|
#1 |
  |
Dostoyevski
 Rus romancısı Fyodor Mihayloviç Dostoyevski, 1821'de Moskova'da doğdu, 1881'de Petersburg'da öldü. Annesini küçük yaşta kaybetti; babası Dostoyevski'yi Petersburg Mühendislik okuluna yazdırdı; babası da bir süre sonra öldü. Mühendislik okulunun bilimsel ve askeri disiplini, okumak, kitaplar yazmak isteyen Dostoyevski'nin eğilimleriyle hiç bağdaşmıyordu. Bu nedenle, öğrenimini bitirdikten sonra yoksul kalma pahasına kendini kitap yazmaya verdi; geçimini sağlamak içinse, çeviriler yapıyordu. Ancak, adını yavaş yavaş duyurmaya başlamışken genç liberallere katılmasıyla yaşamının akışı önemli ölçüde değişti. I. Nikolay'ın polisi tarafından tutuklandı; 8 ay hücrede kaldıktan sonra ölüm cezasına çarptırıldı. İnfaza birkaç saniye kala cezası dört yıllık Sibirya sürgününe çevrildi. Sürgününden uzun süre sonra, yeniden Petersburg'a dönme iznini elde etti; bu koşullar altında yeniden yazmaya başladı; yazdıklarıyla Çar II. Aleksandr'ı bile etkiledi. Yapıtlarının ses getirmesine karşın, Dostoyevski paraya kavuşamamıştı. Bundan sonra özel yaşamında büyük sıkıntılar yaşadı; sürgünden sonra sara nöbetlerinden de bir türlü kurtulamamıştı; ancak bu dönem, onun Karamazov Kardeşler, Ecinniler, Suç ve Ceza gibi en ünlü yapıtlarını kaleme aldığı dönem oldu. 28 Ocak 1881'de bir kanama sonucu öldüğünde, Rusya, bu eski mahkum için, görülmemiş bir cenaze töreni düzenledi. Dostoyevski'nin yapıtlarındaki en değerli yön, kuşkusuz, olağanüstü güçteki psikolojik tahlillerdir. Alıntı
________________
Düştüğüm her kuyudan mücadele ederek çıkmayı çocukken öğrendim. "Aslolan hayattır, hayat da BEŞİKTAŞ" [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
|
|
|
|
08 Temmuz 2020, 12:00
|
#2 |
|
Neden Fyodor Mhoyloviç Dostoyevski diye soruyorlar. Öyle bir tek neden söyleyemem. Birden çok sebebi vardır hayranlığımın,bu sebeplerden yalnızca bir tanesini yine Fyodor Mhoyloviç Dostoyevski'den bir anekdotla cevaplayalım.
Fyodor Mhoyloviç Dostoyevski Suç Ve Cezada her zamanki muhteşem tespitlerinden birinde daha bulunur ve derki: “ Evet, herşey insanın elindedir. Fakat insan korkaklığı yüzünden çok şey kaybedebilir. Gerçek bu. İnsanları en çok korkutan şeyi bilmek isterdim. Onları en çok korkutan söz yeni bir adım atmak, yeni bir şey söylemek. " İşte bu yüzden Dostoyevski dimağ kahramanlarından oldu.
________________
Hiçbir süs edep kadar güzel değildir... |
|
|
|
|
15 Temmuz 2020, 18:50
|
#3 |
|
Dostoyevski , ölmeden 14 sene önce Anna Grigorievna ile evlendi. Anna kocasından şöyle bahsediyor :
" Öyle göz alıcı bir güzelliğim yoktu , ne özel bir yeteneğim ne de sıradışı bir zekam vardı , düz bir eğitim almıştım. Buna karşın ; zeki , üstün yeteneklere sahip bir erkekten büyük saygı görüyor , neredeyse tapılıyordum.." 14 yıllık evliliğin sonunda Dostoyevski , ölürken ona şöyle dedi : " Seni şimdiye kadar hep tutkuyla sevdim. Hiç aldatmadım , düşüncede bile..."
________________
Hiçbir süs edep kadar güzel değildir... |
|
|
|
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|
Normal
