Beni bir gece yarısı hatırla,
Bir tan vakti gittin ama,
Gecelere ıssız kollarına bıraktın,
O yüzden beni bir gece yarısı hatırla.
Yarısı gam olsun,
Yarısı kederle dolsun gördüğün her rüya.
Yarısı senin olsun,
Yarısı benim olsun bu zamansız veda.
Başını koyduğunda yastığa.
Iki damla göz yaşı dük,
Iki cümle sakla koynunda.
Ve iki tebessüm kondur baş uçundaki fotoğrafa.
Aslında mahsun bir buse kondursan,
Daha bir iyi gelecek.
Ve daha bir hüzünlü geçecek
o malum rüya.

Beni bir gece yarısı ara,
Sesinin titrek, ürkek haliyle.
Özledim de,
Sevdim de,
Ve, ve gittim de ,
Iyi geceler gibi saçma bir cümleyi
Sakın
Sakın kurma.
Geceler iyi değil artık.
Geceler tebessümler saçmıyor artık.
Geceler asır gibi geliyor.
Geceler celladım oldu,
kapıma uğrayınca o malum veda.

Beni bir gece yarısı an,
Tıpkı benimde yandığım gibi,
Bir gece yarısı yan.
Rüyana bulaşınca o zamansız gidiş.
Dudakların buruşunca beni an,
Elindeki resmine konsun o gizemli öpüşün.
Ve yüzünde dursun o şeffaf gülüşün.
Yarım kaldı o düş,
Kırıldı aynada gördüğüm bu yüz.
Bir sana ağladı bu çift göz.
Bir sana yandı bu yürek,
Bir seninle bağlanmıştı oysa hayata.

Beni bir gece yarısı an.
Bir gece yarısı sarıl tüm anılara.
Bir tan vakti gittin ama,
Bir gece yarısı ağla.
Nasıl cıktı dudaklarında o malum elveda.
Nasıl yazılmıştı o masal oysa.
Şimdi sarıl yatağının boş kenarına.
Şimdi istediğin kadar yan.
Istediğin kadar doya doya ağla.
Her gece beraber karşılayacağız
o tan vaktini bundan sonra.
Ve Malumun olsun, yaşanmayacak artık,
O pembe rüya.