Yorulduk be kardeş, yorulduk.
Hep aynı yerden vurulmaktan yorulduk.
Hayatımız boyunca bilinmezlere savrulduk
Zamana bıraktıklarımızın zamanı gelmek bilmedi.
Çoğaldı acılarımız dertler öyle çekmekle bitmedi.
Hiç bir şeyin sonunu düşünerek yaşamadı
Oysa her güzelliğin bir sonu varmış.
Oysa her gelenin birde gidişi varmış.
Bilemedik be kardeş.. Bilemedik...

Gökyüzünün rengi nedir bilemedik
Hayallerimizin peşinden koşamadık
Hep tökezledik mutluluğun yolunda
Sevmek sevilmek nedir bilemedik
Çok umutsuz sayfalar çevirdik
Ama yenisinde de barınamadık
Herkes gibi bir yol tutturup gidemedik
Hep zamana karşı yarıştık bu hayatta.
Ne dostlar kaybettik yarı yollarda..
Geriye bakıp ders çıkarmasını da bilemedik.

Yorulduk be kardeş, yorulduk...
Bir gülüşümüze göz diken insanlardan yorulduk.
Yalanlardan dolanlardan oyunlardan
Dostluğunu sevgisini üç kuruşa satanlardan
Her şeyi çıkarlarına bağlayanlardan
Çok yorulduk be kardeş, çok yorulduk

Oysa bu kadar zor olmamalıydı bu hayat.
Değersiz olmamalıydı düşlediklerimiz.
Öyle kaybetmek olmamalıydı sevdiklerimizi
Kaybettik be kardeş...
Kime sarıldıysak neye güvendiysek.
Kaybettik....