Öyle ya kırılmayacak kadar sağlam değilim.Oysa hayatı bölüşmek tam ortasından.
Bölüşülürken dökülen kırıntıları paylaşmak bir karıncayla.
Karınca sevinciyle bakabilmek hayata. Doymak değil kastımız küçücükte olsa bölüşülen parçanın açlığını birlikte hissedebilmek...
Ve çok şükür bugünde bölüşebildim diyebilmektir.
Kısacık ömürde yaşanan günün lütfuyla bugünde bölüşebileceğinin heyecanını bölüşebilmek*
DOSTLARLA ve kırıntılarında da yaşamın devam ettiğini düşünerek mutlu olmak.
Telaş içinde nefes nefese yaşarken unuttuğumuz, görmediğimiz,hissetmeye fırsat bulamadığımız duygularımız vardı.
Unuttuk sevgiyi bölüşmeyi, özlemlerimizi,hüzünlerimizi ve farkında olmadan unuttuk yalnızlığı bölüşmeyi…
Hoyrat davrandık bedenimize, hırpaladık yaşanası duyguları içten bir merhabayla sıkamadık dostlarımızın ellerini, sımsıkı kucaklayamadık sevdiklerimizi. Bölüşemedik hayatı...
Sebahattin Abi*