Distimik bozukluğun başlıca özelliği, en az 2 yıl, hemen hergün, yaklaşık gün boyu süren kronik depresif bir duygudurumunun varlığıdır. Duygudurumları kederli ya da hüzünlü olarak tanımlanırlar. Distimi kronik bir bozukluktur. Depresyon septomları zaman zaman major depresif bozuklukta olduğu kadar ağır olabillir, ancak major depresif epizod tanısı için genellikle yeterli olmaz.

Başlıca belirtisi depresif duygudurumdur ve bu da kendini üzgün hissetme, hüzünlü,kederli olmayla belirlidir. Duygulanımları depresyona uyar, ancak duygusal tepkilerinin aşagı yukarı olağan sınırlar içinde kaldığı söylenebilir. Üzüntüleri ve göz yaşları uygun çevresel koşullarda birden gülümsemeye hatta gülmeye dönebillir. Olağan etkinliklere karşı genel bir ilgi kaybı içindedirler. Hiç bir şeyden zevk almazlar. Bu hastalar alaycı, iğneleyici, nihilistik, düşüncelere dalıp giden, başkalarından beklentileri fazla olan ve yakınmayı seven kişilerdir. Katı ve gergin olabilirler, iştah ve uyku bozuklukları, düşük benlik saygısı, yorgunluk-bitkinlik-tükenmişlik, belirgin olmamakla birlikte davranışlarında genel bir yavaşlama, cinsel istekte azalma. Distimik hastaların her hangi bir psikotik belirtisi olmaz.

İçgörü kazandırmaya yönelik bireysel psikoterapi, distimi için sıklıkla kullanılan tedavi yöntemlerinden biridir. Psikoterapi ile birlikte ilaç tedavisine başvurulabilir.

alıntı