Kendine zarar verme davranışı günlük uygulamada sık görülen bir sorun olmasına karşın, bu konu hakkında çok fazla yayın yapılmadığı söylenebilir. Kendine zarar verme davranışı literatürde “self injury”, “self-mutilation” ve “self-harm” olarak adlandırılmıştır. “Self-injury”, “self-mutilation” genellikle birlikte kullanılmakta ve kişinin direkt olarak kendi bedenine yönelik yaptığı girişim olarak belirtilmektedir. “Self-harm”da ise, riskli davranışlar ön plana çıkmaktadır. Daha çok dolaylı olarak kendine zarar verme davranışıyla açıklanmaktadır. Alkol, madde kullanmak, tehlikeli araba kullanmak gibi dolaylı kendine zarar verme davranışları self harm’a örnek olarak verilebilir. Türkiye’de sıklıkla görülmesine rağmen bu alanda yapılan çalışmaların sayısı oldukça azdır.

TANIM

Kendine zarar verme davranışını tanımlamakta kullanacağımız dört ölçüt şunlardır:

1. Kendini kesme ya da yakma davranışlarından birisini sürekli tekrarlaması,
2. Kendine zarar vermeden önce gerilim duygusuna sahip olması,
3. Fiziksel acıyla beraber rahatlama, zevk alma ve hoşuna gitme duygusunu yaşaması,
4. Utanma duygusu ve sosyal olarak damgalanma korkusu karşısında kendine zarar vermenin izlerini ya da kanı gizlemeye çalışmasıdır.

Kendine zarar verme davranışının kadınlarda daha çok görüldüğünü çalışmalar olduğu gibi, kadın ve erkek oranının eşit olduğunu bildiren çalışmalar da vardır.5,13 Küçük bir hasta grubuyla yapılan kendine zarar verme davranışının yaygınlığında çoğul kişilik bozukluğu olanların %34’ünde, antisosyal kişilik bozukluğu olanların %24’ inde, anoreksiya ve bulimia nervozası olanların %35 ve %40.5’inde, zihinsel özürlü olanların %13.6’sında kendine zarar verme davranışı bulunmuştur.

alinti