|
|
01 Ekim 2020, 15:30
| #2 |
  |  babannemi pek tanıyamadım. benim kendimi bilmeye başladığım, hatırlayabildiğim yaşlarda o çoktan bunamıştı, evden pek çıkarmazlardı. imge de şu ki -hayal gücümün azizliğine de uğruyo olabilirim- salonda beni yer yatağı gibi bi şeyin üstüne yatırmışlar. karşımda annem, yanımda da, şimdi babannem zannettiğim bi kadın. epeyce yaşlı. ona bakıyorum. o da, sanırım kendisine bakmamdan epey memnun olmuş, sevecenlikle bitakım laflar edip yüzümü okşuyo. benimki bu kadar. 👍 1
________________ bende dahil bilmiyorum aga ne zaman başladı, ne zaman bitti.. / neyi ne kadar sevdiysem, o kadarı gitti. |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Ağaç şeklinde