| İçeriği Görebilmeniz için Üye olmalı / Giriş Yapmalısınız..! | | babannemi pek tanıyamadım. benim kendimi bilmeye başladığım, hatırlayabildiğim yaşlarda o çoktan bunamıştı, evden pek çıkarmazlardı.
imge de şu ki -hayal gücümün azizliğine de uğruyo olabilirim- salonda beni yer yatağı gibi bi şeyin üstüne yatırmışlar. karşımda annem, yanımda da, şimdi babannem zannettiğim bi kadın. epeyce yaşlı. ona bakıyorum. o da, sanırım kendisine bakmamdan epey memnun olmuş, sevecenlikle bitakım laflar edip yüzümü okşuyo.
benimki bu kadar.
________________
bende dahil bilmiyorum aga ne zaman başladı, ne zaman bitti.. / neyi ne kadar sevdiysem, o kadarı gitti. |