Ruhum benim, bu dünya bize, biz bu dünyaya karşıydık.
Karşımıza kim çıkarsa çıksın korkmadan savaşırdık,
Geleceğimiz için, iyem için, bizim için..
Sen benim hayalimdin, hayal kurmayı bile senden öğrendim.
Sen benim çocukluğumdun, seninle büyüdüm.
9 yıl olacak neredeyse, önümüzde bir ömür var derdim.
Kırmızı ceketin, kahverengi ojelerin, güzel gözlerin
23 senelik hayatımın anlam kazanması için seni bekledim..
Artık daha anlamsız şarkılar, şiirler, attığım her adım, baktığım gözler, .
Bunca zorluğun ardında oralarda biryerlerde bana gülümseyen bir kız çocuğu var..
Yalana dolana yer yok bu hikayede
Sana kalbim derdim, sana kalbim diyebildim, kalbim benim.
Bu şansı bana verdiğin için teşekkür ederim.
Hiç birşeyde gözümüz olmadı.
Dediğim gibi Zeki Müren de hiç yanılmadı.
Elbet bir gün buluşacağız, bu böyle yarım kalmayacak derdi...
Yarım kaldı kalbim..
Senden vazgeçmedim, unutmadım özüm..
Dünya tersine dönse de, kanım akmasa da, güneş hiç doğmasa da, bildiğim her şey yalan olsa da senden vazgeçmem. Vazgeçmedim..
Sen benim kendime gelişimdin, sen benim için doğan güneştin.
Bu dünya namert, ama biz kendimizi biliyoduk sevdiğim.
Az kaldı, çok az kaldı..
Güzelim benim, 9 Eylül 2013 - ~
Bu hayata inat hep güzeldin.
Bu hayat için fazla güzeldin..

Otuz'nda yaşanmışlıklara ithafen ~