MALİHULYA

Bencil kör ve sağır rehberlerin yolu yol değildir. Onlar ancak sizi yuvarlanacakları çukurlara çekerler. Bir de bakmışsınız onların taptıkları yalancı mabutlara siz de tapıyorsunuz. Bunları yaparken başkalarının ego dediği ve aslında nefis denen o şeytan bazı metallerin üstüne birkaç mikron altın cila çekip hepsini size som altın olarak göstermeye çalışır. Öyle bir an gelir ki serapları hakikat sanmaya başlarız. Rehavet, uyku ve bir çeşit romantizm atmosferinde yaşamak isteriz. Sonra ….Ve bakmışız ki cennet çekirdeği beklerken karşımıza cehennem zakkumu çıkmış. İblisi havalara sıçratacak bir jest değil mi?

Aklımızı nefsin eline teslim etmemeliyiz kardeşler. İnsan kapayacağından aciz olacağı hiçbir kapıyı açmamalı. Karanlık ruhlarda yarasa misali duygular uçuşur Karanlık ruhlu kimselerden uzak durunuz. Kanınızı götürmeden uyanınız.

Her gün yeni buhran, her gün taze mesaj alıyoruz kıyametten. Dünyamız gulyabaniler ülkesi haline geldi. Bağ çöktü, bağban öldü, petekler söndü, ballar kalmadı. Sokaklar haramiler tarafından tutuldu. Hiç ummadığımız yerden karşımıza çıkıveriyorlar. Yuvalar ahlaksızlar tarafından tarumar ediliyor. Dinsel,ruhsal,toplumsal erozyon yaşıyoruz. Bu da yetmiyor gibi kalbi hayatımız üzerine kezzap döküyorlar. Ve bunu en yakın sandığımız dostlarımız,anamız,babamız,eşimiz bile yapıyor hiç umursamadan.Bazıları bataklığa,alçaklığa,rezalete basarak başlarını göğe yükseltmek isterler. Ayaklar çamurda olduktan sonra neye yarar.…

Ey dost gibi görünen alçaklar nereden çıktınız? Hangi hain size bağrını açtı da sizi böyle semirtti? Sinesinde büyüttü. Er kişi niyetine o musallaya çıktığınızda utanmayacak mısınız? Nedir bu rezalet? Allah’ın adını anmaya utanmıyor musunuz? Dilinizin ateşten makaslarla doğranacağını bile bile!.Bu ne gaflet bu ne delalet?

Alpaslan hançerlenmiş, Fatih zehirlenmiş kimsenin umurunda değil. En bayağı fikirleri elmas gibi bizlere satıyorsunuz da gözümüzü açamıyoruz. Vurulup tertemiz alnından uzanmış yatanlar hepimize lanet okuyor. Neden bin bir gece masallarıyla kendimizden geçtik? Zulmü alkışlamazdık hani? Hani zalime methiye çekmezdik? Hani kuvvete tapmazdık? Nerde kaldı yiğitliğimiz? Hal ve gidişat sıfır değil mi?

Her yanımda bedeni hazların esiri, alçak duygularla her gün biraz daha batağa saplanan çehreler görmekten yoruldum. Bu mahşer içinde huzur aramaktan utanıyorum Rabbim. Yapmak zorunda olup ta yapamadığımız görevler in feryadı bir kırbaç gibi ruhumuzu dövüyor. Gam katmer katmer katmerleşiyor .

Tüm bunları benim kırık dökük nağmelerim diyerek hicap bilmez yüzüme sizin engin müsamahanızı örtü yaparak yazıyorum. Bunları söyleyecek en son kişiyim belki. Belki ben de fermuarlarımı çekip göz ve kulaklarımı tıkayanlardanım, hayallerindeki sırça saraylarda yaşayanlardanım. Sadece utanmayı becerebiliyorum. Habeşten siyahlık eksik olmazmış çünkü kendi rengidir diyerek ben de siyahlığımı kabul ediyor ve her günahkar gibi onun kapısına iltica ediyorum

Geçti isyan ile ömrüm , neye halim varacak
Sızlıyor yaralı gönlüm onu yoktur saracak
Gaflet içinde, zalim elinde Yarab,
Eğer etmezsen inayet bizi kim kurtaracak