|
|
21 Şubat 2021, 02:31
| #1 |
    |  Mutluluk zor değil o kadar ya :) [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...] Büyüdük belki ama hepimiz aslında bir çocuktuk... Çocukken bir çikolataya mutlu olabilirdik... Büyüdük belki ama o çikolatanın yerini bir gülümseme aldı... İnsanların sürekli somurtan , sürekli melankolik hallerini görmekten sıkıldık... Hangi birine baksam " Dünya'nın en ağır yükü benim sırtımda " modunda takınıyor. Peki doğru olan bu mu? Bana sorarsanız doğru olan en kötü anın en iyi yanını bulabilmek.. Bahsettiğim şey pollyanacılık oynamak değil. Yeri gelince üzüleceğiz elbette , yeri gelecek öfkeleneceğiz, yeri gelecek mutluluktan ağlayacağız , yeri gelecek ölsem de kurtulsam diyeceğiz... Ama mutlu olabileceğimiz anlar varken bile hep melankolik takılmak? Yükü agir olan bu kadar insan varken görmezden gelip , dertsiz tasasız insana imrenerek yaşıyoruz hayatımızı. Ne kadar doğruyuz? Epi topu bir kez yaşayacağımız şu hayatta sürekli somurtmak , sürekli üzülmek o kadar yanlış geliyor ki bana. Gülmek, mutlu olmak için ölmeyi mi bekliyoruz? Öldürmeyen her darbe güç versin sadece. O an üzsün ama ertesi gün geçsin. Acımızı dindirmeyi bilelim. Karadutun lekesini yalnızca karadut yaprağı çıkarır ya hani. Öyle olalım iste lekenelim ama yaramıza merhem de olalım. Anka kuşu olalım mesela :) Yandı, bitti sansınlar küllerimizden doğalım. Ve şunu kabul edelim Dünya'nın en ağır yükü bizim omuzlarımızda değil , o yükü taşıyanları görmek istemiyoruz sadece. Görelim... 👍 5
________________ 𝑪𝒊𝒌𝒂𝒓 𝒊𝒍𝒊𝒔𝒌𝒊𝒍𝒆𝒓𝒊𝒏𝒊𝒛 , 𝒔𝒂𝒉𝒕𝒆 𝒅𝒐𝒔𝒕𝒍𝒖𝒌𝒍𝒂𝒓𝒊𝒏𝒊𝒛 𝒎𝒊𝒅𝒆𝒎𝒊 𝒃𝒖𝒍𝒂𝒏𝒅𝒊𝒓𝒊𝒚𝒐𝒓 ۰۪۫.۪۫۰𝓟𝓱𝓸𝓮𝓷𝓲𝔁۰۪۫.۪۫۰ Konu Phoenix tarafından (21 Şubat 2021 Saat 02:48 ) değiştirilmiştir.. |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Ağaç şeklinde