21 Şubat 2021, 02:31
|
#1 |
| |  Mutluluk zor değil o kadar ya :)
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...] Büyüdük belki ama hepimiz aslında bir çocuktuk...
Çocukken bir çikolataya mutlu olabilirdik...
Büyüdük belki ama o çikolatanın yerini bir gülümseme aldı...
İnsanların sürekli somurtan , sürekli melankolik hallerini görmekten sıkıldık...
Hangi birine baksam " Dünya'nın en ağır yükü benim sırtımda " modunda takınıyor.
Peki doğru olan bu mu?
Bana sorarsanız doğru olan en kötü anın en iyi yanını bulabilmek..
Bahsettiğim şey pollyanacılık oynamak değil. Yeri gelince üzüleceğiz elbette , yeri gelecek öfkeleneceğiz, yeri gelecek mutluluktan ağlayacağız , yeri gelecek ölsem de kurtulsam diyeceğiz...
Ama mutlu olabileceğimiz anlar varken bile hep melankolik takılmak?
Yükü agir olan bu kadar insan varken görmezden gelip , dertsiz tasasız insana imrenerek yaşıyoruz hayatımızı.
Ne kadar doğruyuz?
Epi topu bir kez yaşayacağımız şu hayatta sürekli somurtmak , sürekli üzülmek o kadar yanlış geliyor ki bana.
Gülmek, mutlu olmak için ölmeyi mi bekliyoruz?
Öldürmeyen her darbe güç versin sadece. O an üzsün ama ertesi gün geçsin. Acımızı dindirmeyi bilelim.
Karadutun lekesini yalnızca karadut yaprağı çıkarır ya hani. Öyle olalım iste lekenelim ama yaramıza merhem de olalım.
Anka kuşu olalım mesela :)
Yandı, bitti sansınlar küllerimizden doğalım.
Ve şunu kabul edelim Dünya'nın en ağır yükü bizim omuzlarımızda değil , o yükü taşıyanları görmek istemiyoruz sadece.
Görelim...
________________ 𝑪𝒊𝒌𝒂𝒓 𝒊𝒍𝒊𝒔𝒌𝒊𝒍𝒆𝒓𝒊𝒏𝒊𝒛 , 𝒔𝒂𝒉𝒕𝒆 𝒅𝒐𝒔𝒕𝒍𝒖𝒌𝒍𝒂𝒓𝒊𝒏𝒊𝒛 𝒎𝒊𝒅𝒆𝒎𝒊 𝒃𝒖𝒍𝒂𝒏𝒅𝒊𝒓𝒊𝒚𝒐𝒓 ۰۪۫.۪۫۰𝓟𝓱𝓸𝓮𝓷𝓲𝔁۰۪۫.۪۫۰
Konu Phoenix tarafından (21 Şubat 2021 Saat 02:48 ) değiştirilmiştir..
|
|
| |