PHP- Kodu

Birkaç yitik sözle başlar, biten bütün umutlar
Dudaklarda hep aynı sesler.
Gözlerde de sancılı bir hüzün
Arayışlarınsa ucu bucağı yok.

Tüm saatler seni gösterirken odam kararıyor,
Ne seni ne yelkovanı göremiyorum.
Aniden bir ışık süzüyor buğulu penceremden
Ve intiharın eşiğinde pili bitiyor akrebin.

Geri dönülüyor bu yüce yoldan
Korkular, korkaklıklar, daha niceleri
Yeni hayatların hayaliyle terk ediyor beni
Meyve veren son ağacım.
Yağmur bile küsüyor ondan sonra
Sevmeye aç kalıyor topraklarım
Mutluluğun kuşları uçuyor bizden
Olabildiğine uzak, Fizan'a kadar

Ömrümden ömür gidiyor, yaşlanıyorum.
Saçlarım ağarmış ve kırışıklıklar.
Gözlerim de şekillenmiş mor mor halkalar
Bahtiyar oluyor bizi bırakanlar...

Seneler geçiyor ve tanımını buluyorum aşkın

Aşk Üç Kişiliktir;
Sevdadan kalan ben-
-ve parçalanan kalbimin iki yarısı.