Kod

Gecelerin sessizliğinde hapsoldum
Hiçliğin ortasında kalmış 
yüreklerden esen ayrılık şarkılarına
Yamacın ucunda durmuş bir kuş misali
Ötüyor
Ötüyor
Susmuyorum, belki de susmak gelmiyor içimden
Düşlüyorum, belki de dönersin diye bu akşam
Ağlama çocuk,
Ağlama dönsün bu devran 
kalk ayağa bir kez daha seyret
Seyret, bak kaç kez daha kanat 
çırpacak o kelebek
Kaç kez daha gelecek
 o pamuk şekerci sokağına
Söylesene daha kaç kez görebileceksin 
geceleri sabah ettiğin o masum günleri
Peki ya o suçu olmamasına
 rağmen lanetler okuduğun sigara paketine ne demeli
Demem o ki bu kısa hayatın
 içinde kaybolan anılarını bir kenara bırak da
Söyle bakalım, sen mi döktün bu gözyaşlarını