Geçen yıl tam da 100.yılı olmasına rağmen, ne yazık ki coşku ile kutlayamadık Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı’nı. Daha da ötesinde Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin açılış yıldönümünü. Bu yıl da tablo ne yazık ki aynı. Yine evlerdeyiz, yine çocukların cıvıltısından ve stadyumlarda yapılacak olan törenlerden uzak. Hepimiz bir an önce bu sarmaldan kurtulmanın ve eski günlere dönebilmenin hayalini kuruyoruz. Ancak her şeye rağmen, evlerimizden de olsa, Türk bayraklarımızı asıp balkonlarımızdan töreni gerçekleştirebiliriz, gerçekleştirmeliyiz.

Nasıl eski günlere döneceğiz, bunun için yeterince çaba harcanılıyor mu konusu pek çok kişi veya kuruluş tarafından ülkemizde de, dünyada da tartışılıyor. Tabi her ne kadar hayaller eski günlere kavuşmak olsa da, bunun çok da kolay olmayacağını da aslında hepimiz biliyoruz, kendimize itiraf edemesek de. Tedavi sürecine dair eleştirilere bir kulak verelim evvela. Acaba sıralama doğru mu yapıldı, mesela iş dünyasına mı daha öncelik verilmeliydi. Birkaç gündür tartışılan tam kapanma konusunda bir aksiyon alınamadı, belki de en önemli fırsat idi bu hafta sonu ile bayrama dek olan tarih aralığı. Biz iş insanları, iş dünyasının devamlılığı, üretimin ve dış ticaretin sürekliliği açısından konuya daha fazla odaklandığımız için, belki de biraz daha bu gözlükle konuya yaklaşıyoruz. Ancak realist olmak gerekirse, ekonominin rahatlaması için de buna ihtiyaç var. Bugün Bursa’da pek çok otomotiv endüstrisinde faaliyet gösteren firmanın COVID nedeniyle kapanmak veya üretimi kısmak zorunda kaldığına tanık oluyoruz. Oysa belki de iktisadi faydası olan kurumlar faaliyetlerine devam etmeyi tercih ediyor ve mavi yakalılarını aşılatmak istiyorsa öne çekmek için parasını maliyetini de ödeyebilir. Yine limanların, lojistik firmalarının, biz gümrük müşaviri firmaların hiç durmadığını ve halen sahada olduğumuzu düşündüğümüzde, tüm bu sektörlerin aşıda öncelikli olması gerektiğini ve tüm bunların hesaplanarak adım atılması gerektiğini düşünenlerdenim. Zira fabrikayı kapamanın maliyeti çok daha yüksek. Üstelik planlama bu şekilde olsa idi, ki halen buna zaman var, buradan devlet de önemli bir gelir sağlayabilir.

Söylenecek çok söz, ele alınacak çok konu, üzerine tartışılacak çok gündem var. Galiba pek çoğumuz artık bunları duymaktan da bir hayli yorulduk.

COVID, bizleri test ediyor. Pek çok açıdan dayanma gücümüzü sınıyor ve adeta hepimizi bir sınavdan geçiriyor. Öyle ki, birey ve toplum sağlığı her manada bozulmuş durumda ve kimsenin birbirini anlamaya çalışmaya, bırakın anlamayı dinlemeye dahi tahammülü yok. Oysaki olması gereken, tam da bu dönemde daha fazla dinleyerek hareket etmek. Ütopik değil, bir ülkenin aşı politikasını dahi belirlerken toplum ile istişare ederek, fikirlerini alarak bu kararları almak, inanın devleti mağdur göstermez, tam tersine yüceltir. Bu dönemde hepimizin birbirimizi daha fazla dinlemeye, ihtiyacı olanlara el vermeye ve dayanışmaya ihtiyacımız var. Daha sabırlı ve hoşgörülü olmaya da elbette.