Herşeyin iyi olacağına dair inancımı yitirmeye başladığımda
Farkına vardım tüm gerçekleri.
Hiçbir zaman hayat istediğin gibi gitmezmiş.
Bir gün beyazsa bir gün siyahmış.
Zaten her gün beyaz olsa ya da her gün siyah
O zaman kıymetini şükrünü değerini mi anlardık?
İçimizdeki kuytudan çıkıp tam feraha kavuştuk derken
Tekrar o kuytuya girdiğimizi görmek bile belkide
Bu umutsuzluğu bırakmıştı.
Zaman dedik herşey zaman..
Buna tutulduk gittik.
Evet gel zaman git zaman bazı şeylerin üstü kapandı.
Geçti sandıklarımız farklı şekillerde hayatımızda yer aldı.
Her yeni dönüşle yeniden mücadele başladı.
Öyle bir mucadeleki ne yeneni belli ne yenileni..