|
|
07 Mart 2020, 01:13
|
#1 |
  |
Müzik Terimleri Sözlüğü ve Ansiklopedik Bilgileri
Accelerando (İtalyanca): “Hızlanarak” anlamına gelen İtalyanca bir notasyon işareti. Accel. olarak kısaltılır.
Adagio (İtalyanca): Yavaş, rahat. Akor Yürüyüşü: Birbiri ardına değişen akorlar dizisi. Armonik yürüyüşle aynı anlama gelir. Akor: Üç ya da daha fazla notanın aynı anda çalınmasıyla elde edilen ses. Aldatıcı Kadans: Son akorda mutlu bir biçimde duracakmış gibi görünen, ama durmayan bir akor yürüyüşü. Allegretto (İtalyanca): Biraz canlı ve hızlı. Allegro (İtalyanca): Canlı ve hızlı. Andante (İtalyanca): Yürüme hızında. Andantino (İtalyanca): Yürüme hızından biraz daha hızlı. Aralık: Müzik notaları arasındaki mesafe. Armoni: Bir melodi çalarken, arka planda çalan belirli bir akor. Ayrıca, akor yürüyüşlerini öğrenme çalışması. Armonik Yürüyüş: Akor yürüyüşüne bakınız. Atonal: Herhangi bir gamda olmayan müzik. Çoğu kişinin kulağına yabancı ve ahenksiz gelir. Barok (Baroque, Fransızca): 1600 lerin ortalarından 1700’lerin ortalarına kadar süren müzik tarihi dönemi; çok katı kurallar çerçevesinde yazılan duygusal, süslü müzik. Barok müzik dinlemek ve daha fazla bilgi almak için tıklayınız. Bölüm: Bir senfoninin, konçertonun, sonatın ya da oda müziğinin birbirinden farklılık gösteren her bir bölümü. Bölümler genellikle bir duraksamayla birbirinden ayrılır. Brio (İtalyanca): Canlı, hevesli. Butlar (chops, argo): Müzikal performansta teknik beceri. Dekresendo (İtalyanca): Gitgide hafifleyen. Diminuendo ile aynı anlama gelir. Diminuendo (İtalyanca): Gitgide hafifleyen. Dekresendo ile aynı anlama gelir. Dinamikler: Müzikal bir kompozisyonun ses yüksekliği, yumuşaklığı ya da nota kağıdında ses yüksekliğini gösteren işaretler. Dissonant (İtalyanca): Sert, uyumsuz. Notaların kulağa yanlışmış gibi gelmesi. Divertimento (İtalyanca): Sosyal bir toplantı için fon müziği oluşturması amacıyla yazılan dans parçaları süiti. Entonasyon: Akort; akortlu ya da akortsuz olma durumu. Erişilebilir: Dinlenmesi ve anlaşılması kolay müzik için kullanılır. Es: Notasyonda hiçbir notanın çalınmayacağı yerleri belirten işaret. Fantezi: Bestecinin müzikal formun normal kısıtlamalarından ve geleneklerinden azade olarak yarattığı parça. Forte (İtalyanca): Yüksek (ses) ya da sözcük anlamı olarak “güçlü”. Fortissimo (İtalyanca): Çok yüksek (ses) ya da sözcük anlamı olarak “çok güçlü”. Füg (fugue, İtalyanca): Üç ya da daha fazla müzikal dize ya da ses için yazılmış bir kompozisyon. Her ses benzeri bir müzik söama farklı zamanlarda müziğe dahil olarak birbirleriyle kontrpuan oluştururlar. Gam: Dizi halinde çalınan, yükselen ya da alçalan standartlaşmış bir seri nota (bir piyanodaki beyaz tuşlar gibi). Gelişme: Bestecinin müzikal temalar geliştirdiği, bunları çeşitlendirdiği ve ilginç müzikal ilişkiler kurduğu sonat formunun bir bölümünorta kısmı. Glissando: İtalyanca “süzülme” anlamına gelir. Bir çalgının notaların üstünde tek tek durması yerine, notaların arasında aşağı ya da yukarı kaymasına dayalı çalma tekniği. Gregoryen İlahisi: Yalın ve dolambaçlı, genellikle latince sözleri olan bir melodi; esas olarak çalgılar olmaksızın keşişler tarafından bir ağızdan söylenirdi. Hızlı Çalış: Bir perküsyon çalgısı çalma tekniği; çalgıcı inanılmaz bir hızla, iki tokmak kullanarak çalgıya vurur. İzlenimci: Görsel sanat ve müzikte, sanatçının görüntüler, sesler, kokular ve tatlardan edindiği izlenimleri yansıtmaya çalıştığı bir tarzdır. Kadans (cadenza, İtalyanca): (1) Bir konçerto bölümünün sonlarına doğru solo müzisyenin tek başına çaldığı yer; genellikle hızlı ve zor notalardan ibarettir ve ilk başlarda solo müzisyenin gösteriş yapması için yazılırdı. (2) Armonilerin basit bir biçimde, bir akordan diğerine ilerleyerek bir dinlenme noktasına (akoruna) varışı. Kantat (cantata, İtalyanca): Genellikle dini konularda, koro ve orkestra için yazılmış müzik Klasik: 1700’lerin ortalarından 1800’lerin başlarına kadar devam eden bir müzik tarihi dönemi; bu dönemin müziği barok ve romantik dönem müziklerine göre daha kuralcı, sakınımlı ve duygusal açıdan daha tutucudur. Klasik Müzik dinlemek ve daha fazla bilgi almak için tıklayınız. Konçerto (concerto, İtalyanca): Bir müzisyenin (solo müzisyen) sahnenin ön tarafında oturarak ya da ayakta durarak melodiyi çaldığı, orkestranın geri kalanınınsa ona eşlik ettiği bir müzik parçası. Kontrpuan: Aynı anda çalınan iki, üç, dört ya da daha fazla melodik dize. Kreşendo (İtalyanca): “Artarak” anlamına gelir; sesin giderek yükselmesi. Larghetto (İtalyanca): Largodan daha çabuk ve hafif. Largo (İtalyanca): Ağır. Laytmotif (laitmotif, Almanca): Bir operanın ana karakterine ya da fikrine adanmış müzikal bir tema; Richard Wagner tarafından icat edilmiştir. Lento (İtalyanca): Yavaşça. Lied (Almanca, liid diye telaffuz edilir): Bir şarkı. Çoğulu: Lieder. Madrigal (İtalyanca): Rönesans dönemine ait, en az üç ses için yazılan, üst üste binmiş melodilerin bulunduğu ve genellikle eşliksiz çalınan bir müzik parçası. Maestosu (İtalyanca): Görkemli bir biçimde. Marş (ya da iki adım): Her ölçüye iki vuruşun düştüğü marş (yürüyüş) müziği. Menuet: Her ölçüye üç vuruşun düştüğü eski bir saray dansı. Valsin öncüsü. Mezzo forte (İtalyanca; mf olarak kısaltılır): “Yarı güçlü” anlamına gelir. Orta yükseklikte (normal). Mezzo Piano (İtalyanca, mp olarak kısaltılır): “Yarı Hafif” anlamına gelir. Sakince. Minimalizm: Oldukça sık tekrarlanan müzik kısımlarının, belli belirsiz değişen ritimlerin ve armonilerin bulunduğu bir müzik tarzı. Moderato (İtalyanca): Ilımlı; orta hızda. Motif: Küçük bir müzikal fikir; genellikle iki ya da üç notadan oluşur. Neoklasik: “Yeni-klasik” anlamına gelir. Sergey Prokofyov gibi bazı 20.yüzyıl bestecilerinin kullandığı bir müzik tarzıdır. Klasik tarzın kısıtlamalarına ve dengesine bir dönüştür, ama fazla sayıda “yanlış nota” eklenmiştir. Nota Çizgisi: Portenin altına ya da üstüne çizgi Opera: Bir müzik-tiyatro eseridir. “Bütün gün odasından çıkmadı, elinden opera kitabını düşürmedi”. Oratoryo: (oratorio, İtalyanca): Solo şarkıcılar, koro ve orkestra için yazılmış, genellikle İncil’den alınmış sözleri olan bir müzik parçası. Orkestrasyon: Bir müzik parçasını orkestraya uyarlama sanatı; ayrıca çalgıların ve seslerinin incelenmesi. Ölçü: Genellikle iki, üç ya da dört vuruş içeren temel bir müzik zamanı birimi. Öykülü Müzik: Bir şey hakkında olan ya da bir öyküyü adım adım anlatan müzik. Öykülü müzik genellikle bir senfonik şiir formundadır. Pianissimo (İtalyanca; pp olarak kısaltılır): Çok ama çok sakince. Pianississimo (İtalyanca; ppp olarak kısaltılır): İnanılmaz derecede sakince. Piano (İtalyanca; p olarak kısaltılır): Sakince. Porte: Bestecilerin notalarını yazdığı beş parelel çizgi (ve bu beş çizginin arasındaki boşluklar) Prestissimo (İtalyanca): Çok, ama çok hızlı. Presto (İtalyanca): Çok hızlı. Rapsodi: Oldukça serbest bir forma sahip bir müzikal kompozisyon. Romantik: Müzik, sanat ve edebiyatta bir dönem (daha ziyade 1800’ler ve 1900’lerin başları); duyguların dizginlenmeden ifade edilmesiyle bilinir. Rondo (İtalyanca): Tekrar eden bir melodinin kontrast temalarla yer değiştirdiği müzikal bir form. Rönesans: Fransızca “yeniden doğuş” anlamına gelir. 1400’lerden 1600’lerin ortasına kadar devam eden tarihi bir dönemdir. Rubato (İtalyanca): İtalyanca “soyulmuş” anlamına gelir. Tempodaki küçük varyasyonları kullanan etkili bir teknik; müzikal bir gelgit yaratır. Romantik müziğin en önemli unsurudur. Scherzo: İtalyanca “şaka” anlamına gelir. Bir senfonideki ya da sonattaki hızlı ve şiddetli bölümdür; genellikle üçüncü bölümdür. Senfoni: (1) Genellikle belirli bir formda dört farklı bölümden oluşan ve büyük bir çalgı grubu için yazılmış bir müzik parçası; (2) Senfoniler çalan orkestra. Senfonik Şiir: Bir şeyi tasvir etmek ya da bir öykü anlatmak üzere yazılmış serbest formda bir orkestra eseri. Serenat (İtalyanca): Genellikle sosyal bir etkinlik için fon müziği olarak yazılan bir süit. Sergileme: Sonat formunda, bir bölümün ilk kısmı; amacı iki temel melodiyi ya da temayı tanıtmak ya da sergilemektir. Ses (pitch): Belirli bir nota. Bir sesin saniye başına düşen titreşim sayısıyla belirlenen kesin frekansı. Solfej (Fransızca): Gamın belirli notalarına denk gelen standart heceleri melodik biçimde söyleme sistemi. (“do, re, mi, fa ….”) Sonat: İtalyanca “duyulan ses” anlamına gelir. Belirli bir çalgının sesini ve tekniğini sergilemek amacıyla yazılan bir kompozisyon; genellikle piyano eşlikli olur. Sonatin (İtalyanca): Genellikle bir gelişme bölümü olmayan kısa sonat. Sprechstimme: Almanca “konuş-söyle” anlamına gelir. Bir şarkıcının geleneksel müzikteki gibi notalar üzerinde durmayıp, notalara sadece dokunarak aralarında aşağı yukarı kayış tekniği. Süit: Genellikle dans müziğinde bulunan bir dizi bölüm. Şarkı Döngüsü: Genellikle temalarına göre gruplanan biri dizi şarkı. Tempo (İtalyanca): Hız. Tonal: Belirli bir anahtarda olan müzik. Tril: Yan yana olan iki notanın hızlı bir biçimde yer değiştirerek çalınması. Trio (İtalyanca): Üç çalgıdan oluşan bir grup; bu grup için yazılan bir eser, bir menuet’nin ya da scherzo’nun kontrast oluşturan orta bölümü. Vals: Her ölçüye üç vuruşun düştüğü, canlı bir balo salonu dansı. Vibrato: Bir notanın sesine belli belirsiz değişiklikler oluşturan bir titreşim; bir çalgının tonuna inanılmaz derecede sıcaklık katar. Vivace (İtalyanca): Canlı, neşeli. Vuruş: Ayağınızı –topuğunuz sabit kalarak- bir kez yere vurduğunuz süre. Yaylı Çalgılar Dörtlüsü: (1) İki keman, bir viyola ve bir çellodan oluşan bir çalgılar grubu; (2) bu grup için yazılan müzik. Yineleme: Sonat formunda, her bölümün bestecinin temasını yeniden ifade ettiği üçüncü kısım. Yorum: Bir performansın temposu, çalgı dengesi, ses seviyeleri, nota uzunlukları, cümle kuruluşu ve dramatik hızıyla ilgili kişisel fikirlerin bir bileşimidir.
________________
 ~ E & B ~ |
|
|
|
08 Ekim 2020, 23:02
|
#2 |
    |
Çok başarılı
valla helal olsun
|
|
|
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|
Normal
