![]() |
| | #1 |
| Kumların üstünde yürüyordum, Adımlarım sessiz çukurlara dönüşüyordu… Bazıları derin bir yara olurken, Diğerleri yalnızca izler bırakıyordu... Hepsi geçmişin gölgesi gibi. Rüzgar esiyordu, tatlıydı, Ama aldatıyordu. Bazıları izlerimi siliyordu, Bazılarıysa gizlice kalıyordu, derinlerde... Kimse fark edemiyordu… Ama her adım bir hatıra, Her çukur bir karardı belki de, Her iz bir pişmanlık bırakıyordu geride... Rüzgar fısıldıyordu… Ama boşlukları silemiyordu. Ve ben, Adımlarımı uzaklara uzatırken, Anılar ve tercihler diziliyordu Kader çizgisinde bir biri ardına... Her iz ruhumda kalıyordu, Her rüzgar geçmişi savuruyordu, Ve bir kez daha anlıyordum; Silinse de, unutulsa da, Her adım, her iz, Benimle birlikte yaşıyor… 👍 1
________________ Başkalarını çözmeye çalıştıkça, kendimi düğümlemişim haberim yok. | |
| |
| Şu Anda Bu Makale Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
| |