|
|
10 Ağustos 2025, 23:47
| #1 |
 Sensizliğin Ortası Sensizliğin ortasındayım şimdi, Ne rotam var sana varmak için Ne de pusulam, Bu yalnızlık denizini aşmak için. Dalgalar vuruyor yüreğime, Her biri senin yokluğundan kabarmış, Gökyüzü bile kararmış, Yıldızlar yön göstermiyor artık. Kendi içimde kayboluyorum, Her hatıranın izinde adını arıyorum, Hangi yöne dönsem, Kıyılar hep senden uzak, senden yoksun bırakıyor. Yine de bekliyorum, Umudun kırık sandalında, Bir martı sesinde, bir dalga fısıltısında. Belki bir gün sahiline varırım, Sensizliğin ortasından, sana ulaşırım. 𝑀𝑒𝓈𝒶𝒻𝑒 👍 5
________________ Başkalarını çözmeye çalıştıkça, kendimi düğümlemişim haberim yok. | |
| |
| Şu Anda Bu Makale Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
| Makale Ayarları | |
| Stil | |
| |
Ağaç şeklinde