|
|
28 Temmuz 2025, 02:19
| #1 |
 Sessizliğe Razı Değilim Bazen soruyorum kendime, "Sevdiğin biri, seni hiç sevmemişse.., Ona hala sevdiğin denir mi?".. Ve cevabı hep sen veriyorsun içimden, Evet. Biliyorum… Hiçbir zaman sevmedin beni. Ne kelimelerde vardı adım, Ne de kalbinde bir yerim. Sana giden yollar hep imkansız. Dua ettim, Sustum, Koştum… Ama hiçbir yol seni bana çıkarmadı. Oysa ne çok isterdim gözlerinde yaşamayı… Sığınmak gibi, Bir ömrü bakışlarında tamamlamak gibi. Yanında verseydim canımı, eksiksiz giderdim. Bir "kal" deseydin, Ben zaten kalmıştım. Sen fark etmedin. Şimdi sensiz bir başımayım… Kalabalığın ortasında bile yalnız. Adını içimden anarken, Kendimi suçüstü yakalıyorum. Razı olmadı hiç gönlüm bu sessizliğe. Ne gecelere, Ne suskun sabahlara. Sen yoksan, hiçbir şey tamamlanmıyordu.. Ömrüm senin yanında geçmiş olsaydı.. Başımı dizlerine koyup susmak bile yeterdi. Ama ne başımı koyacak bir dizin oldu, Ne de susmamı duyacak bir kalbin… Biliyor musun, Ben sana hiç dokunmadan Bir ömür sevdim. Sen hiç hissetmeden… Ben hep oradaydım. Senin yanında olmasam bile, Senin içimdeki yerinden hiç ayrılmadım. Mesafe... 👍 2
________________ Başkalarını çözmeye çalıştıkça, kendimi düğümlemişim haberim yok. | |
| |
| Şu Anda Bu Makale Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
| Makale Ayarları | |
| Stil | |
| |
Ağaç şeklinde