|
|
14 Haziran 2025, 08:47
| #1 |
  |  Gölgede Kaybolan Bir Zaman Bir Gölgede Kaybolan Zaman Zaman, her geçen saniyede biraz daha kaybolur. Ne kadar uzun yaşarsan yaşa, her anın içinde biraz daha silinirsin. Belki de en büyük yanılgımız, zamanı bir varlık gibi kabul etmektir. Oysa zaman sadece bir yansıma, bir gölgedir. Gölgenin ne olduğunu anlamadan, ışığın nereden geldiğini bilemezsin. Her şey, her şey birer yanılgıdır; çünkü bir varlık, gerçekte her zaman kaybolmuş olanın ardından sürüklenir. Düşünceler, karanlıkta dans ederken, ben de onların peşinden giderim. Ama ne zaman bir adım atsak, bir başka yol açılır. Zihnimdeki bu yolların her biri, birer gizem. Hepsi bana başka bir kayboluşu anlatır. İnsan, her seçiminde biraz daha kaybolur. O yüzden, doğru bir yol yoktur; hepsi birer yanılsamadır. Bir yolculuğa çıktığın an, bilinçaltında kaybolmuşsundur. Ve belki de, kaybolmak gerçekte hep bir arayıştır. Ama bu arayış da, hep bir başka kayboluşu getirir. Bazen içimde bir boşluk hissi uyanır. Ne zaman tek başıma kalırım, o boşluk daha da derinleşir. O boşluk, bir zamanlar var olan ama şimdi silinmiş bir hatıra gibi. Bir ömür boyunca aradığın şeyin, aslında hiç var olmadığını kabul edememek... ve işte o an, tüm arayışlar anlamsızlaşır. Gerçekten neyin peşindeyim? Ne aradığımı dahi unuttum, ama o boşluk hep orada… Sanki her şey bir nehrin akışına karışmış, bir zamanlar benden kalan her şey bir su damlası gibi kaybolmuş. Hayatın en büyük sırrı, belki de bu kayboluşta gizlidir. İnsan ne kadar derine inerse, o kadar çok kaybolur. Ama işte bu kaybolmuşluk, kendini bulmak için ilk adımdır. Kendi karanlığını kabul etmeden, ışığı göremezsin. Ve ışık, karanlığın içindeki bir yansıma gibidir. Her şeyin başlangıcı, bir hatadır. O hata, bir kırılmadır. Ama bir kırılma olmadan hiçbir şeyin gerçek değeri anlaşılmaz. Her kırık parça, bütünün bir parçasıdır. Benim de içimde bir kırılma var. Ve her gün, o kırılmayı biraz daha hissediyorum. Yavaşça derinleşiyor, ama her seferinde onu daha çok kucaklıyorum. Çünkü gerçek, kırık yerlerde gizlidir. Ve belki de bu yüzden hatalar, en gerçek izleri bırakır. Her adımda, bir başka kayboluşu izlerken, aslında yeniden bir varlık yaratırım. Her kayboluş, bir keşif olmalı… değil mi? Ve belki de tüm bu yazdıklarım sadece bir hayal. Ama bir hayalin içindeki gerçeklik, yaşadıklarımızdan daha güçlüdür. Çünkü gerçek, hep kaybolan şeydir. Gerçek, hep aradığımız ama asla tam anlamıyla bulamadığımız bir şeydir. |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Ağaç şeklinde