![]() |
| | #1 |
| Ben Zor İnsan Değilim Ama içimde bir yer var ki, bazen bile bile yorgun düşüyorum, kalbimi korumak için. Hiçbir zaman kolay olmadı bu yolculuk, ama ben hala, en derin duygularımla insanlara değer vermekten vazgeçmedim. Çünkü ben, değer verdiğim her insana, tüm kalbimle sahip çıkarım. Bu, bir yük değil; bir hediye. Bazen insanlar bunu anlamıyor. "Zor" diyorlar bana. Ama zor olan, içimdeki o derin sevdanın kırılmadan kalabilmesi. Kırmaktan daha kolay, kırılmak... Ama ben, kırmayı bilmem; bilmediğim şeylere de saygı duyarım. Kalp Kırmam, Haksızlığa Tahammül Edemem Haksızlığa sessiz kalmak, ruhumu bozar. Adalet arayışım, bazen kör bir şekilde devam eder. Kimseyi üzmek istemem, ama haksızlık karşısında, sessiz kalmak da bir tür ihanettir. Kalp kırılmasın diye çaba sarf ederken, bazen kendi içimde kırıldığımın farkına varırım. Ama yine de o kalbin kırılmasına engel olabilmek için, bazen kendi hislerimden ödün veririm. İşte böyle, bazen bir yelken gibi rüzgarın içinde savrulurum. Ama ne olursa olsun, kimseyi kırmamaya çalışırım. Çünkü ben kırıldığımda, bir parçam daha kaybolur. Değer Verdiğim, Önemsediğim İnsanları Korurum Değer verdiğim insanlar, benim için birer hazinedir. Onları korumak, yaşadıkları her acıyı hafifletmek için elimden geleni yaparım. Çünkü sevdiğimi seviyorum; kırıldıklarında acılarını içimde hissediyorum. Birinin gözlerindeki hüznü görmek, ruhumun derinliklerine işleyen bir yaradır. Benim için insanları korumak, bazen kendi yaralarımı iyileştirmekten daha zor olsa da, onların yanında olmak; sadece varlıklarıyla bile huzur veren bir şeydir. Bu dünyada belki de en çok ihtiyacımız olan şey, birbirimize olan güven ve sadakattir. Ben, her zaman bir insanın yanında olmaktan, ona değer verip korumaktan yanayım. Çünkü bazen tek ihtiyacımız olan şey, birinin bizi gerçekten anlamasıdır. | |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |