![]() |
| |
| | #1 |
| Gitmek... Sadece Çekip Gitmek İstiyorum Bazen öyle anlar olur ki, içimde tarif edilemez bir ağırlık hissederim. Sanki ruhumun en derin köşelerinde bir fırtına kopar ve ben bu fırtınadan kaçmak isterim. Gitmek... Sadece çekip gitmek, hiçbir şeyi arkada bırakmadan, her şeyi olduğu gibi bırakıp yola düşmek isterim. Ama garip olan şu ki; nereye gitmek istediğimi bile bilmem. Belki de gitmek istediğim yer, somut bir şehir ya da bir ülke değildir. Belki gitmek istediğim yer, sadece huzurdur; içimi saran o tarifsiz sakinliktir. Yorgunluğumun, kırgınlığımın ve yaşadığım tüm hüzünlerin izlerini silen bir yer… Ama o yeri henüz bulamadım. Bulamam da belki. Çünkü bazen yolun kendisi değil, içimizdeki karmaşa bizi tutsak eder. O karmaşadan kaçmak isteriz ama bilinmezlik, insanın en büyük düşmanıdır. Gitmek, bir kapıyı aralamaktır belki de; ama kapının ardında ne olduğunu bilmeden adım atmak, cesaret ister. Ve bazen o cesaret, içimizdeki seslerin karmaşasında kaybolur. İçimde bir fısıltı var: “Git.” Ama aynı zamanda bir başka ses de diyor ki, “Dur, bekle, çünkü nereye gittiğini bilmiyorsun.” Bu ikilem, yüreğimi sarsıyor. Gidip gitmemek arasında sıkışıp kalıyorum. Gözlerimde biriken yaşlar, suskunluğuma eşlik ediyor. Ama biliyorum ki, bu his geçecek. Çünkü insanın içindeki fırtınalar, zamanı geldiğinde diner. Gitmek belki bir gün anlam kazanacak, ama şu an sadece beklemek, kendimi dinlemek istiyorum. Kendimi anlamak, nerede olduğumu fark etmek. Çünkü bazen gitmek değil, kalmak da cesarettir. Kalıp tüm hüzünlere rağmen dimdik durabilmektir. Ve ben şu an, hem gitmek istiyor hem de kalmak… İkisini birden yaşamak zorundayım. Belki de hayat böyle bir şey: Bazen çekip gitmek isteriz ama yerimizi bulmak için önce içimize dönmemiz gerekir. | |
| |
| | #2 |
| Kaleminize sağlık 👍 1 | |
| |
| | #3 |
| Tsk Ederim 👍 1 | |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |