|
|
26 Mayıs 2025, 22:16
| #1 |
  |  Etme Bulma Dünyası Bazen düşünüyorum da… insanlar ne çabuk unutuyor. Daha dün yere göğe sığdıramadıkları kişileri bugün yerin dibine sokuyorlar. Alkışladıkları elleri şimdi taşlamaktan çekinmiyorlar. Hani derler ya, “insan unutur” diye… ama bu kadar kolay mı gerçekten? Görmüyorlar mı? Herkes hata yapar. Hepimiz bir şeyleri eksik yaşar, yanlış anlar, bazen susar, bazen fazla konuşuruz. Ama nedense bir defa sendeledin mi, geçmişte yaptığın onca güzellik silinir gider. Sanki hiç iyi bir söz söylememişsin, hiç kimsesizin elinden tutmamışsın, hiç kalp kırmamak için sustuğun geceler olmamış gibi… Ben buna çok şahit oldum. Sadece kendim için değil… çevremdeki insanlar için de. İyiliğiyle, dürüstlüğüyle tanıdığım ne güzel kalpler kırıldı, sessizce dağıldı. Sırf birilerine uymadı diye, birilerinin işine gelmedi diye… Onlara iftiralar atıldı, arkasından konuşuldu, yalnız bırakıldılar. Ve en çok da sevenleri sustu. En çok da güvendikleri yok oldu. O yüzden artık biri yere düşüyorsa, sadece bakmam. Çünkü biliyorum… bugün onun başına gelen, yarın benim de kapımı çalabilir. Hayat bu… döner dolaşır, en başa gelir. Kimse sandığı kadar temiz değil, kimse zannettiği kadar günahsız değil. Ama bir fark var: Kimileri kalbini kirletmeden yaşamaya çalışıyor, kimileri ise başkasının kalbini kırarak kendi içini temiz sanıyor. Bu dünya etme bulma dünyası. Kimseye ettiğini unutturmuyor hayat. Belki hemen değil… ama bir gün gelir, o kırdığın kalbin sesiyle uyanırsın. Belki adını unutanlar olur, ama sana ettiğini unutmayan bir vicdan hep seninle yürür. Ben kendim için değil, herkes için yazıyorum bunu. Haksızlığa uğramış, unutulmuş, yanlış anlaşılmış, yarım bırakılmış herkes için. Bir gün anlarlar mı bilmem… ama biz içimizdeki iyiliği korumaya devam edelim. Çünkü bu dünyada en büyük direniş, kalbini kirletmeden kalabilmek. 👍 4 |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Ağaç şeklinde