|
|
03 Mayıs 2025, 10:24
| #1 |
  |  Sessizce Tükendim Çok şey söylemek istedim, Ama her kelime boğazımda düğümlendi. Sustum… Çünkü anlatmak yordu artık beni. Gör dedim, söylemedim, Anla dedim, anlatmadım. Çünkü her sözcük, Bir parçamı daha alıp götürüyordu. İçimde büyüttüğüm iyi niyeti, Avuç avuç dağıttım susanlara… Bir teşekkür beklemedim, Ama bu kadar kötülüğü de hak etmedim. Kırıldım, belli etmeden… Tükendim, fark edilmeden… Yüzüm güldü belki, Ama içim, sessiz bir cenazeydi artık. Kimse bilmedi ne zaman yorulduğumu, Ne zaman “yeter” dediğimi içimden. Ama artık anlıyorum: Beni ben yapan, susarak büyüyen sabrımdı. Ve şimdi… Ne kızgınım, ne kırgınım. Sadece… Sessizce tükendim... 👍 2 |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Ağaç şeklinde