![]() |
| | #1 |
| Kime dokunduysak kalbimizle, Biraz eksildik, biraz yarım kaldık. Sanki sevgi, bir yoldu çıkmazlara çıkan, Her adımda biraz daha yandık. Gülüşüne inandık, gözyaşına ortak, Bir dost bildik, kardeş sandık belki. Ama her seferinde yavaşça sönüp gitti, Bir mum gibi, son nefesinde sessizce eriyen. Ve biz sustuk çoğu zaman, içimize döküldük, Bir bakışın arkasına sakladık kelimeleri. Ne vedalar istedik, ne de geri dönüşler, Sadece kalmayı bilmeyenleri bekledik gizlice. Yürek dedikleri bir deftermiş meğer, Kim dokunsa bir satır silindi. Her sevda, başka bir sızı bıraktı geride, Ve biz her defasında biraz daha kendimizden gittik. Şimdi rüzgârla konuşuyor eski hayaller, Boş sokaklarda yankılanıyor adımlarımız. Ne umut kaldı cebimizde, ne de teselli, Sadece alışmak var eksilerek yaşadığımıza.. 👍 4 | |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| Seçenekler | |
| Stil | |
| |