|
|
29 Nisan 2025, 08:02
| #1 |
  |  İNSAN OLMAK İnsan olmak, bir sabah gözlerini açtığında içinin sıkıldığını kimseye açıklayamamaktır bazen. Her şey yerli yerindeyken, hiçbir şeyin yerli yerinde olmadığını hissetmektir. Kalabalıkların ortasında yalnız hissedip, tek başınayken dünyanın tüm yükünü omuzlarında taşımaktır. Bir çocuğun gülüşünde huzur bulup, bir bakışta geçmişi hatırlamaktır insan. Bazen bir şarkıda kendini kaybetmek, bazen suskunlukta en çok şeyi anlatmaktır. Herkesin anlayacağı kadar açık, kimsenin çözemeyeceği kadar kapalı bir bilmecedir. İnsan dediğin, eksikleriyle tamamdır. Kimse kusursuz değildir; ne anne, ne baba, ne dost… Ama tam da bu eksikliklerde bulur birbirini insanlar. Çünkü gerçek yakınlık, kusurları görüp kalabilmektir. Bazen sırf başkaları üzülmesin diye kendi içine atar dertlerini. Bir tebessümle örtmeye çalışır fırtınasını. Ama gecenin bir vakti kendi kalbine dönüp, "Ben de yoruldum" diyebilmektir insanlık. İnsan olmak, sadece yaşamak değil; hissederek yaşamak, kırıldığında bile başkasını kırmamaya çalışmaktır. Zor iştir. Ama belki de bu yüzden anlamlıdı |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Normal
