|
|
20 Nisan 2025, 07:54
| #1 |
  |  Kaybolan Yansıma Kendime bakarken, gözlerimde kaybolurum, Her bir çizgide bir hikaye, her izde bir öykü. Bazen gülerim, bazen ağlarım, Ve her seferinde biraz daha kaybolurum. İçimde bir boşluk, içinde binlerce düşünce, Zamanla birikir, taşar; ama yine de ararım, O kaybolan benliği, o kayıp huzuru, Bir yerlerde, derinlerde, her şeyin ötesinde… Geceleri yıldızlar sanki beni bekler, Fakat ben, kendi yansımağımda kaybolurum. Her düşüncemde bir umut, her umudumda bir korku, Ve yine de devam ederim, adım adım kendime… Çünkü belki de kaybolmak, Bir şekilde yeniden bulmaktır. Ve her kayboluşta, Bir parçam daha güçlenir, Bir parçam daha sevinçle büyür. |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| Seçenekler | |
| Stil | |
| |
Ağaç şeklinde