![]() |
| | #1 |
| Susuyor, Ve yine susuyor. Yetindiği tek şey ise, Elinde tuttuğu küçük, kare bir resim. Oysa… Papatyayı ilk eline alıp kokladığı zaman, O kokunun, Hiç bitmeyecek, hiç tükenmeyecek olduğunu sanıyordu. Her koklamasında derin bir nefes çekerek, O nefesi hemen koy vermiyor, Yüzü kızarana dek öylece duruyordu. Aslında kendisi de biliyordu bunu, Eninde sonunda pes edecek, O kokuyu unutacaktı. Her acı genelde hissedilmeyi, Unutulmamayı ister. *** Kalbin acıyı söyleyecek ama sen ona aldırma. | |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |