|
|
04 Ocak 2021, 22:38
| #1 |
  |  Kalb-e İntihar. Tüm güçlü ve yalnız kalpleri selamlıyorum saygı ile. Saygı kelimesini özellikle kullanıyorum.Öyle saygı duyulacak acılar var ki bilseniz deli olursunuz. Bir gün denk geldim acının en derinine.Sonra kendi acılarımı unuttum. Küçük bir çoçuğun annesini için cenaze sinde "bekle anne , yakında kavuşağız."dedikten sonra intihar etmesine rast geldim. Bakmayın bu yazılara bu olaya yaşamak bir tranva.Güzel küçük kız sen annene kavuştun ama ben aklıma en dip köşesine bu acıyı sakladım. Seni unutamıyorum ,sizi. Yolda bir köpegin yavrusunun taşırken gözlerinde acıyı hissettim.Nasıl da küçük gözleri acıdan daha da küçülmüş. İşte böyle acılar asla büyük küçük canlı cansız değil geride bıraktığı yaralar ile ölçülüyor benim dünyamda. Acılara acılar katıyor.Kimsenin acısını anlamayıp o acılarına bıçak sokuyoruz bazıları. Ne gerek var ? Sevgiyi kıymet veremiyorsunuz,bari acılara saygı duyalım. Zaman herşeyin ilacı mıdır ? Tartışılır.Zamanla acıya alışıyoruz malesef geçmiyor. Acılarınıza sahip çıkın kimsenin dokunmasına asla izin vermeyin. Çünkü bildiğiniz dünya hassas kalpler için cehennemdir. Öyle efendim,daha da fazlası. Esen kalın. 👍 16
________________ ** Gözlerini parlatan şey icin savaşmamak ne büyük korkaklık. ** |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Ağaç şeklinde