|
|
10 Aralık 2023, 00:36
| #1 |
 Papatya Kokusu. Elerimde bir avuçtun Gözleri elamsı bembeyaz ay teni Kalbi durmaksızın Saçları papatya kokusu Burnu minik bir nazar boncuğu Umut dolu gözyaşı Benzersiz güzelliği Paytak adımları Kolları bir oyana bir bu yana Mazeretsiz gülüşü Artık Yoksun bu beden de Bilmiyorum nasıl alışırım Bilmiyorum sensiz nasıl nefes alırım Bilmiyorum nasıl gülerim Gerçekten nasıl ama nasıl Seni kaybettiğimi kendime anlatamıyorum Seni nasıl kaybettiğimi kimseye anlatamam Hapsolmuş hüznümün Soğuk duvarları üzerime oturmuş kurşun gibi ağır O gün geldi ayakta bekledim Anlıyordum gidişini Asla istemedim seni ona vermeyi Asla istemedim ama hakim verdi kararını Bugun odanda uyudum Mistik bir pembelikler içinde Oyuncaklarını İstediğin gibi bıraktım Beni korkutan o büyük oyuncak ayına dokunmadım Öylesine temiz seviyorduk ki birbirimizi Öylesine saf Öylesine yumuk yumuk Öylesine sonsuz Hiç bitmeyecek cennet bahçesi güzelliği Kelebekler uçuşuyor saçlarında Rüzgarın dahi saçlarına narin davranıyor Seni düşünmek en güzel şey güzel kızım. Kalem: 15:00 👍 2
________________ "Sevilmenin kıymeti bilinmiyorsa, Uzaklaşmak En güzeli ki üzülen sen olmayasın" | |
| |
| Şu Anda Bu Makale Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
| Makale Ayarları | |
| Stil | |
| |
Ağaç şeklinde