|
|
27 Mayıs 2023, 20:06
| #1 |
 Umudun hikayesi. Adana da çalıştığım işyerinin yan tarafında bir park var, parkta bir çadır bir anne ve iki kızı kalıyor teyzemizin adı Neriman, depremde kocasını ve 2 torununu kaybetmiş Neriman teyzemizin bir kızı daha var ismi sümeyye o kızımız 14 yaşında adana da özel bir hastanede kalıyor göçük altından çıkarıldı sol ayağı ve böbrekleri kötü durumda. Neriman teyze ilk geldiklerinde parka çadır kurabiliriz diye ilk sorduğunda beraber çalıştığımız arkadaşlarımız ve ben neye uğradığımızı şaşırdık ve hemen Neriman teyzeye yardım ederek getirdikleri çadırı 1 saat içinde kurduk parkta ki güvenlik olsun temizlik çalışanı bir abimizde soalsun hemen belediyeye haber vererek bir problem çıkmaması için haber verdi. O gün akşamı işyerimizi geç kapatarak çadırda eksiklerimizi tamamladık ama tek bir şey eksikti yemek.Belediye'ye iletişime geçerek yemek işini hallettik ve diğer gün sabah Adana belediye başkanı Zeydan bey direk kendisi Neriman teyzeyi ziyaret ederek tüm ihtiyaclarını karşılayarak AFAD irtibat kurup daha büyük bir çadır kurulmasına destek oldu. Sabah 4 gibi kalktım uykum gelmedi arabaya bindim işyerine gidip bir çay birde sigara yakip arkadaşlarla sohbet etmek istedim, işyerine girerken Neriman ablayı gördüm yanına yanaştım abla İyimisin bir problem yoktur umarım dedim, Neriman abla “geriye doğru döndüm bakıyorum oğlum ailem yok oldu, geriye sadece parmağımda ki yüzük kaldı” dedi. Kalem; 26.05.2023 👍 12
________________ "Sevilmenin kıymeti bilinmiyorsa, Uzaklaşmak En güzeli ki üzülen sen olmayasın" | |
| |
| Şu Anda Bu Makale Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
| |
Ağaç şeklinde