Hafif acılar konuşabilir ama, derin acılar sessizdir.

Yusuf, babası tarafından, küçük yaşta dini baskıların olduğu militan yetiştirilen bir kampa gönderiliyor. Bu kampa gönderilmesiyle birlikte hayatla, ailesiyle olan bağları birer birer kopuyor. Kızkardeşinden ayrılmanın verdiği hüzün babasına duyduğu öfkeyle birleşiyor ve bugünkü yalnız, terkedilmiş ve alkol bağımlısı Barlas ortaya çıkıyor.

Barlas, Datça’da bir otel işletiyor. Bu sırada tesadüfen tanıştığı bir kız, Nesil hayatına giriyor. Onu boğulmaktan kurtarıyor, ancak aslında Nesil onun hayatını kurtarıyor. Aralarında başlayan aşk, Barlas’ın “melek” olarak nitelendirdiği bebekleriyle taçlanıyor. Barlas bu mucize karşısında tepkisiz kalamıyor, çünkü tıbbi olarak çocuk sahibi olması imkansızken bu bebek onun hayat kaynağı oluyor ve böylece Barlas, içindeki çocukla da barışmanın yollarını arıyor.

Hüznün ağırlıkta olduğu bu aşk hikayesinde, zaman zaman gözyaşlarınızı tutamayacaksınız.