Ey nazarının bir anlık değmesiyle gönlümü ateşe düşüren güzel,
Ey varlığıyla geceyi kandil gibi aydınlatan zarif ruh,
Bu satırlar, kalbimin en mahrem köşesinden sana süzülen bir sırdır;
Ne dile dökülebilmiş, ne de sessiz kalmaya razı olabilmiştir.

Gözlerini ilk gördüğümde, âdeta zaman durdu…
Gökler sessizleşti, rüzgâr nefesini tuttu.
Bakışların, kalbime ince bir ipek gibi işledi;
Öyle bir nazardı ki o, hem sükûneti hem de yangını aynı anda taşıyordu.
Bir bakışla beni benden alıp, âdeta ruhuma adını yazdın.

Ey gönül tahtımın sultanı,
Senin varlığın, kalbimin en tenha yerinde açan bir gül gibidir;
Ne rüzgâr değsin isterim ona, ne de yabancı bir göz görsün.
Her tebessümünde bahar yeşerir içimde,
Her kelamında yıldızlar iner geceme…

Seninle ilgili hislerim, ne sıradan bir hayranlık,
Ne de gelip geçici bir hevesin esiridir…
Bu his, gecenin sessizliğinde dua ederken doğmuş,
Sabahın seherinde kalbime mühürlenmiştir.
Sana karşı taşıdığım muhabbet, kalemle çizilmez, kelimeyle anlatılmaz;
Sanki kalbim senin adınla çarpıyor, ruhum seninle nefes alıyor.

Gözlerin…
Ey aşkın en berrak aynası!
O nazarda bir deniz var ki, ben orada boğulmaktan değil, kaybolmaktan korkmam.
Bir kere bakışların değdi mi yüreğime,
Artık başka hiçbir güzelliğe dönüp bakmak mümkün olmaz.

Sesin…
Kalbimin duvarlarında yankılanan bir ilahi gibi…
Her kelimen, sanki âlemi susmaya mecbur ediyor;
Ben yalnız senin sesinle huzur buluyor, yalnız senin kelimelerinde hayatı yeniden hissediyorum.

Ey güzelliğiyle geceyi secdeye yatıran sevgili,
Bil ki sana olan aşkımda ne bir hırs vardır, ne bir hesap…
Bu gönül, seni ne sahip olmak için sever, ne de geçici bir neşe için.
Ben seni, varlığınla ruhuma huzur verdiğin için,
Yalnızca baktığında kalbime bahar getirdiğin için severim.

Ellerini tutmayı değil, kalbini kırmamayı isterim.
Gözlerini öpmeyi değil, bakışına layık olmayı arzularım.
Çünkü sen…
Aşkın en ince çizgisinde duran bir zarafetsin;
Sana dokunmak değil, sana dua etmek isterim.

Bu mektup, bir aşk çığlığı değil…
Kalbimin, sana âşık olmanın şerefine yazılmış sessiz bir mersiyesidir.
Ey gönlümün nazargâhı, adını her anışımda içimde bir alev yükselir,
Fakat bu alev, yakıcı değil; aydınlatıcıdır.

İnan ki, senin bir tebessümün için ömrümün tüm kederine razıyım.
Senin bir bakışın için, bin baharı sessizce beklerim.
Çünkü sen…
Kalbimin kıblesi, ruhumun huzurudur.

Vesselâm…