Yandık bir çaresizlikte defalarca yandık.
Anlamsız uğurlandı hayaller,yarım kalmışlığımla beraber.
Anlaşılmak hülyasında uyanalı çok oldu.

Yeter intiharımla oynama, azad et beni gönül yurdumda.
Gözlerine düşen gecelerin hesabı sorulmalı gündüzden.
Mırıldanmalı şarkılar,gecenin kanser saatlerinde.
Akrep yelkovansız, zaman sensiz,deniz mavisiz kaldı.

Derinlerde gizlenen sükut isyana kalkışır, bekleyişler çığlığa dönüşür.
Cinayetler sarar dört bir yanımı...
Ey terk ediş,kaçınılmaz mapusum kırılmış ayağım.Zedelenmiş umudum.
Bağıra bağıra susuşum.

Unutmak olgusundan uzak. Gözlerindeki hüzne vurulmak, yeter artık ayrılıkla sınamayı bırak...
Gögsümde ağır bir kelebek,ölüme bile bile gitmekmiş sevmek.
Ey güzelliği,ölümden büyük olan kadın.
Aşk, yanmaktı...

Bunu bir bitiş sayma ne olur.
Avuç içindeki hasreti öper dudaklarım.
Yarım bırakılmasın umutlarım.
Yanmışsa yürekler,fayda edermi mevsimlerden kış.
Kal benle, yanalım özgürce...