Bosluguna sariliyorum her gece…üsüyorum.yoklugun buz gibi vurmus evime ve yürek odalarimin duvarlarina.duvarda asili resmin bile bakmiyor gözlerime…her gece sensizligime içiyorum buz kesen evde.

Kalbim hala beklemeli aslinda.geleceginin ihtimaliyle beklemek esas duruslarda…yorgunluk veren bir sey bu.”çik gel istersen.”diyorum sensizligimde,bana bakmayan resmine…

Acilarla vurusuyorum ve yalanci acilarla avuturcasina geçistirmeye çalisiyorum kalbimi.her seyi sadece senin için yapmaya çalisiyorum sevgili…

Bu sana kirk birinci mektupsal bir sey sevgili…her birinde ayri bir sensizlik ve ayri bir sensizlik acisi var aslinda.artik tükeniyorum her bosluguna sarilmalarda.ve ölüyorum her an üsümelerde…

Hiç bir sey olmayisin kadar yikici olamaz sevgili…kapilarim hala aralik ve yolu hala aydinlik.sen geleceksin ümidi ve ihtimaliyle yirmi dört saat beklemeliyim sevgili…

Bir sey hala kopmadi içimde…en basta sen canim,en basta sen bas tacim…anlamsizliga susmalar var içimde.sadece sana konusuyorum sevgili…sana yaziyorum tüm güzel kelimeleri…

Vakti dolmadan ömrüm,gel sevgili…bilki ben çok acilar yasadim sevgili…ama bu baska,sensizlik bir baska.

Gel yürek odalarima canim…
Gel…çünkü beklemeliyim.
Gel…çünkü bosluguna sariliyorum.
Gel…çünküler bitti.
Üsüyorum..