Çocukları İstismardan Koruyabilecek Önemli Öneriler


Pedagog Adem Güneş, toplumsal olarak herkese görev düştüğünü kaydederek, her ebeveynin bilmesi gereken bu hayati bilgileri tüm detaylarıyla anlattı.

ÇOCUĞU SOKAĞA, PARKA, BAHÇEYE GÖNDERMEMEK DE DOĞRU DEĞİL!

Pedagog Adem Güneş, "Hep birlikte toplumsal bir öfke içindeyiz. Anne babalar oldukça kaygılı. Doğru bilgiler elde edemeyen anne babaların kaygıları ise paranoyaya dönüşüyor" diyor.

Güneş, kimi anne ve babaların, çözümü çocuklarını sınırlandırmakta bulduğunu, parka, bahçeye göndermediğini, sokakta oyun oynamasına dahi izin vermediğini söylüyor. Güneş'e göre; kimi ebeveynler de çocuklarını yabancılara karşı korkutarak, çocuğunu koruyacağını zannediyor. Halbuki yapılan çalışmalar bütün bunların doğru bilgiler olmadığını ortaya koyuyor.

İşte doğrusu...

1. Çocuk kimden korunacağını değil, neyden korunacağını bilmeli

Birçok anne baba çocukları istismara uğramaması yabancılardan uzak durmasını öğretiyor. Halbuki çocuğun yabancılara karşı korkutulması istismarı önlemiyor. Çünkü çocuk istismar olaylarının neredeyse tamamına yakınında fail yabancı değil, tanıdık biri çıkıyor. Halbuki anne babalar, çocuklarına kimden sakınması gerektiğini değil, neyden sakınması gerektiğini öğretmelidir. İster tanıdık olsun, ister yabancı fark etmez, çocuk kendi aurası içerisine izinsiz giren her kişiden rahatsızlık hissetmelidir. Bunun için her anne baba mahremiyet eğitimi prensiplerini bilmelidir.

2. Çocuk zorda kaldığında sadece bağırarak değil, istediği gibi tepki verebilmeli

Birçok anne baba, çocuklarına zor bir durumla karşılaştıklarında, bağırarak tepki vermesini öğretiyor. Bu doğru fakat yeterli değil. Her çocuğun kendi mizacına özgün bir savunma davranışı vardır. İstenmedik bir olayla karşılaştığında kimi çocuk ısırır, kimi tükürür, kimi kendini yere atar, kimisi ise bağırır. Çocuğun kendine has savunma davranışını geliştirebilmesi için, onu aile içinde zaman zaman kendini savunacağı zamanlarda ortaya koyduğu davranışlara engel olmamalıdır. Eğer çocuk kardeşiyle çatıştığı bir sırada hakkını almak için kendini yere atıyorsa, anne baba böylesi bir davranışı cezalandırmamalı, düzeltmelidir. Çocuğun doğal savunma araçları baskı, zorlama ve cezalandırmalarla köreltilmemelidir.

3. Çocuk yetişkin yabancıları abi, amca diye değil, komşu, bakkal, bey diye tanımalı

Anne babalar, çocuklarını saygılı bir birey olsun diye yetiştirmeye çalışırken, yetişkinlere karşı edilgen hale getirdiklerini fark etmiyor maalesef. Çocuğa kendinden büyükleri için abi, amca dedirttirmeye zorlamak, yabancıyı abi, amca yakınlığı içinde hissetmesine neden olur. Çocuk komşuyu amca diye değil, bey diye öğrenmeli Kendi yaşından büyük çocuklara abi diye değil, ya adı ile veya (geleneksel bir kültür içinde yaşanıyorsa) adı ile birlikte abi diye hitap etmeli. Örneğin, Ali abi, Mehmet abi, vb...


4. İstismara karşı akıl değil, duygular eğitilmeli

Çocuğa, yetişkinlerin çocukları istismar edebileceğini korkutmadan, kaygılandırmadan anlatmak oldukça zordur. Çocuğun bir istismar olayının ne olduğunu anlaması da oldukça zordur. Kendisinin seviliyor olması ile istismar ediliyor olmasını ayırt edemez. Ancak kendisinin tanımadığı davranışlardan rahatsız olabilir. İşte buna mahremiyet eğitimi diyoruz. Eğer anne baba çocuklarına saygın bir birey olarak davranmayı alışkanlık haline getirirse, aynı zamanda çocuğunu istismardan da korumuş olur. Çocuk kendisini istismar eden kişinin davranışlarını anne babasının kendisine davranışlardan farklı olduğunu hissettiğinde rahatsız olur, tepki verir. Eğer anne baba, çocuğa saygın davranmamış, üstünü değiştirirken izin almadan, zorlayarak kıyafetlerini çıkartmış, vücuduna izin almadan dokunmuş, kolundan tutup çekmiş, sinirlendiğinde itmiş veya istediği zaman istediği gibi öpmüş, ısırmış ise çocuk bu davranışları normalleştirir. Bu nedenle de kendisini istismar eden kişinin davranışlarına tepki vermez.

5. Çocuk tepkiyle değil, ilgiyle dinlenmeli

Çocuğun sokakta arkadaşlarıyla veya yetişkinlerle ilgili anlattığı, fakat anne babanın doğru bulmadığı olaylara tepkiyle değil ilgiyle yaklaşılmalıdır. Çocuk yaşadığı olumsuzlukları anne babasına anlatırken anne babasının tepkisinden korkmamalı, onun kendisini ilgiyle dinliyor olduğu izlenimini hiç yitirmemelidir. Unutmamak gerekir ki, çocuk istismarcıları birden bire ortaya çıkmaz. Kimi zaman aylarca kimi zaman yıllarca bir çocuğun peşinde ona yakınlık kurmak için çaba harcar. Çocuk anne babasına kendisini çok seven bir kişiden bahsettiğinde tepki vermesi, çocuğun sonraki olayları anlatamamasına neden olur. Çocuk, ne anlatırsa anlatsın ilgiyle dinlenmeli ve fakat anlattığı durumun aydınlanabilmesi için perde arkasında girişimlerde bulunmalıdır. Bunun yanı sıra, çocuğa neyin doğru neyin yanlış olduğunu anlatmak için, olayı anlattığı sırada değil, bir başka zaman daha uygun bir zamanda suçluluk hissettirmeden, hangi olay karşısında nasıl davranması gerektiği anlatılmalıdır.


6. Her anne, baba ve öğretmen mahremiyet eğitimini bilmeli

Çocuğun istismardan korunması çocuğun sorumluluğu değildir. Yetişkinin sorumluluğudur. Mahremiyet eğitimini bilmeyen anne babalar çocuklarına ne öğretirse öğretsinler istismar riski devam eder. İstismarın önlenmesi, yetişkin eğitimi ile mümkündür. Anne babalar kendilerini eğitmesi için devletten, belediyelerden veya uzmanlardan yardım beklemek yerine, kendileri inisiyatif almalı, çocuklarının yaşamlarını ilgilendiren en önemli konu hakkında kitap okumalı, ayrıntılı bilgilere erişmelidir. Unutmamak gerekir ki, ebeveynler açısında çocuklarının ölümünden sonraki en büyük olay çocuklarının istismara uğramasıdır.​