|
|
09 Eylül 2021, 17:58
|
#1 |
  |
Mutluluk Borcu..
Mutluluk Borcu.. Adam genç kadına seslendi : "Bana gözyaşı borcun var". Genç kadın sordu: "Nasıl ödeyebilirim?" Adam gözlerini kırptı: "Hadi gülümse". Gülümsedi genç kadın. Adam cebinden mendili çıkarıp, borcunu sildi ve cebine koydu. İki tane beyaz gül vardı genç kadının elinde.İkisi de bahar kokuyordu. Biri ilkbahar,diğeri güz... Adam seslendi yine: "Bana mutluluk borcun var". Genç kadın biraz mahcup,biraz şaşkın sordu: "Nasıl ödememi istersin?" Heyecanlandı adam: "hadi yat dizlerime..." Genç kadın,bi kedi uysallığında yattı dizlerine usulca. Adam şefkatle saçlarını okşamaya başladı kadının. Saçları güneşe ve yağmura hasret,hiç yaşanmamış baharlara benziyordu... Çaresizliğini ördü sıra sıra... Sonra saçının her teline mutluluk çığlıklarını bağladı adam... Yetmedi, gizli düğümler attı!.. Ağladı... Hava kararmak üzereydi, dışarda yağmur yağıyordu... Adam sürekli borç defterini kurcalıyordu. Genç kadının gözlerinin içine baktı: "Bana yürek borcun var". Borcunun farkındaydı sanki geç kadın, şaşırmadı: "Bunu nasıl ödeyebilirim?" Adam kollarını uzattı: "Hadi tut ellerimi". Gül kokusu sinmiş ellerini uzattı genç kadın. Elleri öyle sıcaktı ki, eriyiverdi borcu avuçlarının içinde... Genç kadın gidiyordu... Adam son kez seslendi: "Bana can borcun var". Kadın irkildi: "Can mı?" Sigarasından derin bir nefes çekti: "Evet, evet. Can borcun var,sensizlik öldürüyor beni". Sözler hoşuna gitmişti kadın: "Peki bunu nasıl tahsil edeceksin?" Adam biraz yaklaştı: "Yum gözlerini". İkisi de yumdu gözlerini... Masumca bir öpücük kondurdu kadının titreyen, ince dudaklarına... Bu ne şimdi diyerek, çattı kaşlarını genç kadın.adam pişmanlıkla mutluluk arasında gidip geldi kekeledi: "Hayat öpücüğüydü". Kısa bir sessizliğin ardından bu kez kadın öptü adamı şehvetle... Adam şaşırdı: "Ya senin yaptığın neydi?". Genç kadın kapıya yöneldi: "Veda öpücüğüydü". Kalan borçlarına karşılık, yürek dolusu çaresizlik ve bi de beyaz gülleri masanın üzerine bırakıp gitti genç kadın... Adam koştu peşinden,gülleri geri verdi kadına: "Ne olur iyi bak umut çiçeklerime solmasınlar!!!" ve genç Kadın gülleri aldı. Mutluluk Borcu.. Adam genç kadına seslendi : "Bana gözyaşı borcun var". Genç kadın sordu: "Nasıl ödeyebilirim?" Adam gözlerini kırptı: "Hadi gülümse". Gülümsedi genç kadın. Adam cebinden mendili çıkarıp, borcunu sildi ve cebine koydu. İki tane beyaz gül vardı genç kadının elinde.İkisi de bahar kokuyordu. Biri ilkbahar,diğeri güz... Adam seslendi yine: "Bana mutluluk borcun var". Genç kadın biraz mahcup,biraz şaşkın sordu: "Nasıl ödememi istersin?" Heyecanlandı adam: "hadi yat dizlerime..." Genç kadın,bi kedi uysallığında yattı dizlerine usulca. Adam şefkatle saçlarını okşamaya başladı kadının. Saçları güneşe ve yağmura hasret,hiç yaşanmamış baharlara benziyordu... Çaresizliğini ördü sıra sıra... Sonra saçının her teline mutluluk çığlıklarını bağladı adam... Yetmedi, gizli düğümler attı!.. Ağladı... Hava kararmak üzereydi, dışarda yağmur yağıyordu... Adam sürekli borç defterini kurcalıyordu. Genç kadının gözlerinin içine baktı: "Bana yürek borcun var". Borcunun farkındaydı sanki geç kadın, şaşırmadı: "Bunu nasıl ödeyebilirim?" Adam kollarını uzattı: "Hadi tut ellerimi". Gül kokusu sinmiş ellerini uzattı genç kadın. Elleri öyle sıcaktı ki, eriyiverdi borcu avuçlarının içinde... Genç kadın gidiyordu... Adam son kez seslendi: "Bana can borcun var". Kadın irkildi: "Can mı?" Sigarasından derin bir nefes çekti: "Evet, evet. Can borcun var,sensizlik öldürüyor beni". Sözler hoşuna gitmişti kadın: "Peki bunu nasıl tahsil edeceksin?" Adam biraz yaklaştı: "Yum gözlerini". İkisi de yumdu gözlerini... Masumca bir öpücük kondurdu kadının titreyen, ince dudaklarına... Bu ne şimdi diyerek, çattı kaşlarını genç kadın.adam pişmanlıkla mutluluk arasında gidip geldi kekeledi: "Hayat öpücüğüydü". Kısa bir sessizliğin ardından bu kez kadın öptü adamı şehvetle... Adam şaşırdı: "Ya senin yaptığın neydi?". Genç kadın kapıya yöneldi: "Veda öpücüğüydü". Kalan borçlarına karşılık, yürek dolusu çaresizlik ve bi de beyaz gülleri masanın üzerine bırakıp gitti genç kadın... Adam koştu peşinden,gülleri geri verdi kadına: "Ne olur iyi bak umut çiçeklerime solmasınlar!!!" ve genç Kadın gülleri aldı.
________________
"Gitme!" diyebilecek kadar güçlü olmalı insan. Çünkü, hiç kimse kaybettiklerini unutabilecek kadar GÜÇLÜ değil.. |
|
|
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|
Normal
