Çok değil; bundan on bir yıl önce… (2010 Temmuz başları) - IRCRehberi.Net- Türkiyenin En iyi IRC ve Genel Forum Sitesi

~~Siyahizm~~ · 10 Temmuz 2021, 01:44

Bir arkadaşımızın doğum günü vardı.
Birkaç arkadaş plan yapıp, sürpriz yapalım istedik.
Güzel bir pasta yaptırdık.
Akşamüzeri iş yerine uğrayıp, onu mutlu edecektik.
Plan buydu.
Tabii herkes de kendince hediyeler almıştı.
Bir buket gül yaptıranda vardı, kol saati, kolye, elbise alan da.
Ben de hediye olarak en çok değer verdiğim şeyi, yani kitabı almıştım.
Benim düşünceme göre, sevdiğin bir insana verilebilecek en güzel hediye kitaptı çünkü.
Kitap…
Geçmişi Unutmamak Lazım / A.J. CRONIN

Akşam saati olmak üzereydi.
Mecidiyeköy’e doğru hareket ettik.
Arkadaşlarla kararlaştırdığımız gibi, arkadaşın iş yerinin yakın bir yerinde buluştuk.

İçimizden birisi, doğum günü olan arkadaşımızı aradı.
Müsait olup olmadığını sordu.

Buradan geçiyordum, müsaitsen bi’ kahveni içmek isterim dedi.
Müsaitmiş.

Tabii o sadece bir kişi beklerken, biz dokuz arkadaş içeri daldık.
Alkışlar, iyi ki doğdunlar, canımlar, cicimler derken güzel bir karşılama güzel bir sürpriz oldu.
Pastayı kestik, içecekleri doldurduk.
İşletme sahibi de oradaydı.
O da çok mutlu oldu tabii bu güzel atmosferi bu güzel dostluğu görünce.
Deyim yerindeyse, utanmasa ağlayacaktı o altmış yaşın üzerindeki adam.

Akabinde hediyelerimizi sunduk.
Her hediye veren arkadaşa sımsıkı sarılıp, ne gerek vardı canım, diyerek teşekkürünü iletiyordu sırayla.
Yukarıda da dediğim gibi kol saati, kolye, tişört, gömlek..
Sıra bana geldiğinde, mutlu yıllar canım deyip kitabı uzattım.
İsteksiz bir şekilde yüzünü belli etmemeye çalışarak ekşitti.
Soğuk bir teşekkür etti.
Tabii ben umursamadım.

Kitabın önemini anlamıyordu.
Bilmiyordu bir satır cümlenin, pırlantadan daha değerli olduğunu.
Bilmiyordu, öğreten olmamıştı ona, kitabın önemini.
Kimse anlatmamıştı.
Ne anne ne de baba.
Haklıydı o yüzden böyle bir hediye karşısında buruk bir sevinç yaşaması.
…
Bir süre daha kaldık orada.
Sonra herkes vedalaşarak ayrıldık.
O gün akşam bir karar aldım kendimle.
‘ En güzel hediye kitaptır.’
…
Aradan on bir yıl geçti.
Her yıl ortalama yirmi - yirmi beş arkadaşımın doğrudan ya da dolaylı olarak doğum gününü kutluyorum.
Ve o günden beri tek hediyem kitap.
Kesin bir sayı veremem; ama üç yüzden fazla kitap kediye etmişimdir doğum günlerinde.
Harici olarak da hediye ettiklerim var tabi.
…
Bir kaç yıl önce yine böyle bir temmuz başlarında, rehberimde kayıtlı olamayan bir numara tarafından arandım.
Açtım.
Karşımda ki Özlem’di.
Önce özür diledi yıllar önce yaptığı kabalık için.
Abicim seni anlayamadım o gün sanırım, lütfen affet bu sıpayı, dedi.
Sonra biraz sohbet ettik.

Bundan dört yıl önce sosyal medyada başlattığım bir etkinlik vardı.

Onu görmüş.
O günden beri o da kitap hediye etmeye başlamış dostlarına.

Anlattıkça, zamanında attığım tohumun, ne güzel bir çiçek açtığını görmekten mutluluk duydum.

Ve bugün 10 Temmuz.
İyi ki doğdun Özlem.

Sevgili Dostlar, sevdiklerinize tabii ki farklı hediyeler alın; ama bir hediyeniz de mutlaka kitap olsun.

Bu yurdun, okuyan insanlara ihtiyacı var.
Sevgiyle kalın…

**WildCat** · 10 Temmuz 2021, 02:04

tabiki hayati sadece yasayarak degil
okuyarakta bilgi edinebiliriz guzel bir hikayeydi okurken bile sonuna dogru ozlemin sizden ozur dilicegini hissetmistim ve dedigim gibi dogru cikti
kaleminize saglik bizimlede paylastiginiz icin ayrica tesekur ederiz

**Güz** · 10 Temmuz 2021, 02:10

iyiki doğdunuz özlem hanım.
pek kıymetli bir arkadaşınız varmış.

**She** · 10 Temmuz 2021, 22:26

Verilen hediyenin büyüklüğü, küçüklüğü değil. Aksine değeri ve sana katıcak olan değeri önemlidir. Sıradan saat, takım elbise olması gereken şeylerdir. Ama bu hayatta en değerli şey bilği olduğunu unutmamak lazım..

@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] bu güzel konu paylaşımı içinde ayrıca teşekkür ederim.

**ZeyNa** · 10 Temmuz 2021, 22:31

Çok güzel bir yazı olmuş, okurken yüreğim ısındı.
En güzel hediye bence de kitaptır ama insanlar artık bundan memnun değil.
Emeğine yüreğine sağlık @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

**ZaLim** · 15 Temmuz 2021, 00:56

en değerli hediye ''duygu yüklü kitap'' tır.. Tabi anlayana.

10 Temmuz 2021, 01:44	#1
~~Siyahizm~~ ~~Banlı Üye~~	Çok değil; bundan on bir yıl önce… (2010 Temmuz başları) Bir arkadaşımızın doğum günü vardı. Birkaç arkadaş plan yapıp, sürpriz yapalım istedik. Güzel bir pasta yaptırdık. Akşamüzeri iş yerine uğrayıp, onu mutlu edecektik. Plan buydu. Tabii herkes de kendince hediyeler almıştı. Bir buket gül yaptıranda vardı, kol saati, kolye, elbise alan da. Ben de hediye olarak en çok değer verdiğim şeyi, yani kitabı almıştım. Benim düşünceme göre, sevdiğin bir insana verilebilecek en güzel hediye kitaptı çünkü. Kitap… Geçmişi Unutmamak Lazım / A.J. CRONIN Akşam saati olmak üzereydi. Mecidiyeköy’e doğru hareket ettik. Arkadaşlarla kararlaştırdığımız gibi, arkadaşın iş yerinin yakın bir yerinde buluştuk. İçimizden birisi, doğum günü olan arkadaşımızı aradı. Müsait olup olmadığını sordu. Buradan geçiyordum, müsaitsen bi’ kahveni içmek isterim dedi. Müsaitmiş. Tabii o sadece bir kişi beklerken, biz dokuz arkadaş içeri daldık. Alkışlar, iyi ki doğdunlar, canımlar, cicimler derken güzel bir karşılama güzel bir sürpriz oldu. Pastayı kestik, içecekleri doldurduk. İşletme sahibi de oradaydı. O da çok mutlu oldu tabii bu güzel atmosferi bu güzel dostluğu görünce. Deyim yerindeyse, utanmasa ağlayacaktı o altmış yaşın üzerindeki adam. Akabinde hediyelerimizi sunduk. Her hediye veren arkadaşa sımsıkı sarılıp, ne gerek vardı canım, diyerek teşekkürünü iletiyordu sırayla. Yukarıda da dediğim gibi kol saati, kolye, tişört, gömlek.. Sıra bana geldiğinde, mutlu yıllar canım deyip kitabı uzattım. İsteksiz bir şekilde yüzünü belli etmemeye çalışarak ekşitti. Soğuk bir teşekkür etti. Tabii ben umursamadım. Kitabın önemini anlamıyordu. Bilmiyordu bir satır cümlenin, pırlantadan daha değerli olduğunu. Bilmiyordu, öğreten olmamıştı ona, kitabın önemini. Kimse anlatmamıştı. Ne anne ne de baba. Haklıydı o yüzden böyle bir hediye karşısında buruk bir sevinç yaşaması. … Bir süre daha kaldık orada. Sonra herkes vedalaşarak ayrıldık. O gün akşam bir karar aldım kendimle. ‘ En güzel hediye kitaptır.’ … Aradan on bir yıl geçti. Her yıl ortalama yirmi - yirmi beş arkadaşımın doğrudan ya da dolaylı olarak doğum gününü kutluyorum. Ve o günden beri tek hediyem kitap. Kesin bir sayı veremem; ama üç yüzden fazla kitap kediye etmişimdir doğum günlerinde. Harici olarak da hediye ettiklerim var tabi. … Bir kaç yıl önce yine böyle bir temmuz başlarında, rehberimde kayıtlı olamayan bir numara tarafından arandım. Açtım. Karşımda ki Özlem’di. Önce özür diledi yıllar önce yaptığı kabalık için. Abicim seni anlayamadım o gün sanırım, lütfen affet bu sıpayı, dedi. Sonra biraz sohbet ettik. Bundan dört yıl önce sosyal medyada başlattığım bir etkinlik vardı. Onu görmüş. O günden beri o da kitap hediye etmeye başlamış dostlarına. Anlattıkça, zamanında attığım tohumun, ne güzel bir çiçek açtığını görmekten mutluluk duydum. Ve bugün 10 Temmuz. İyi ki doğdun Özlem. Sevgili Dostlar, sevdiklerinize tabii ki farklı hediyeler alın; ama bir hediyeniz de mutlaka kitap olsun. Bu yurdun, okuyan insanlara ihtiyacı var. Sevgiyle kalın… Konu Siyahizm tarafından (10 Temmuz 2021 Saat 01:53 ) değiştirilmiştir..
	Alıntı Yap

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)